T.C

YARGITAY

11. HUKUK DAİRESİ

E: 2003/13499

K: 2004/7456

T: 05.07.2004

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

TİCARİ İŞLERDE FAİZ ORANI
REESKONT FAİZİ
AVANS FAİZ ORANI

3095 s. K/2

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Asliye 1. Ticaret Mahkemesi'nce verilen 16.4.2003 tarih ve 2001/1837-2003/947 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Susoy tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, asıl ve birleşen dava dilekçelerinde, müvekkilinin davalıya ait banliyö treninde yolcu olarak bulunduğu esnada trenle peron arasına düşerek sağ kolunu kaybettiğini ileri sürerek toplam 18.800.000.0000 TL maddi ve 10.000.000.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek reeskont avans oranında faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı, müvekkili işletmeye kusur izafe edilemeyeceğini belirterek, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna nazaran, davalının kazanın oluşumunda %25 oranında kusurlu olduğu, iş gücü kaybı ve maluliyet durumunun %64 olarak tespit edildiği gerekçeleriyle, (18.301.461.121) TL maddi tazminatın reeskont-avans ve (7.500.000.000) TL manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.

Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm,davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Dava, davalıya ait banliyö treninde yolcu olarak bulunan davacının uğranılan kaza neticesinde sürekli iş görmezlik zararına maruz kalmasından ötürü maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili dava dilekçesinde reeskont-avans oranında faiz talep etmiş olup, mahkemece gerekçe gösterilmeksizin,yerleşik Yargıtay uygulamasının bu yönde olduğu iddia edilerek ,manevi tazminat yönünden yasal faize hükmedil-miştir. Davalı TCDD işletmesi tacirdir. Bunun yanında, Türk Ticaret Kanununun 4. maddeye göre tarafların tacir olup olmadıklarına bakılmaksızın bu kanunda tanzim edilen hususlardan doğan hukuk davaları ticari davalardandır. Davacı ile davalı TCDD işletmesi arasındaki uyuşmazlık mutlak ticari işlerden olan taşıma sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Ticari işlerde, 3095 Sayılı Kanunun 4489 S.K. ile değiştirildiği 01.01.2000 tarihine kadar 3095 S.K.nun 2/3 maddesi hükmü gereğince reeskont faizi, 01.01.2000 tarihinden sonraki dönemde ise 3095 S.K.'nun 4489 S.K. ile değişik 2/2. maddesi hükmü gözetilmek ve infaz aşamasında dikkate alınmak üzere reeskont faiz oranının üzerinde olduğu taktirde avans faiz oranının uygulanması gerekmektedir. O halde davacı lehine takdir edilen manevi tazminata uygulanacak temerrüt faizi oranının yukarıda açıklanan şekilde belirlenmesi gerekirken aksi düşünceler ile yasal faize hükmedilmiş bulunması doğru görülmemiş ve kararın açıklanan nedenle davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm,davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 401.279.000-lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 5.7.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.