Taraflar arasında görülen davada Denizli Asliye 3. Hukuk Mahkemesi'nce verilen 01.03.2002 tarih ve 1998/646 - 2002/133 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirket tarafından nakliyat sigortası yapılan emtianın davalılann maliki, sürücüsü ve taşıyıcı firması olduğu araç ile taşınması sırasında alıcıya eksik olarak teslim edildiğini, bu eksiklik nedeniyle sigortalıya ödeme yapıldığını ileri sürerek, 3.884.256.261.-TL.nın davalılardan rücuan tahsilini talep ve dava etmiş, birleşen dava ile de, davanın açıldığı sırada ölü olduğu anlaşılan davalı S.S.'nın mirasçılarından aynı talepte bulunulmuştur.

Davalı S. Nakliyat Ltd. Şti. davaya cevap vermemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre, sigortalı malların dava lı şirketin sorumluluğunda olup alıcısına eksik teslim edilmesinde sorumluluğu bulunduğu, sürücü istihdam ederken gereken özeni göstermediği, araç maliki davalının sürücüye taşıma konusunda verdiği bir talimat bulunmadığı, aracın sürücü tarafından izinsiz kullanılması nedeniyle araç malikinin sorumlu olmadığı gerekçesiyle" sürücü hakkındaki davanın süresi içinde yenilenmediğinden açılmamış sayılmasına, 3.884.256.261.-TL.nın davalı şirketten tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı S. Nakliyat Ltd. Şti. vekili temyiz etmiştir.

Dava, nakliyat sigorta poliçesinden kaynaklanan rücu istemine ilişkindir.

Davacının sigortalısı ile davalı şirket arasında yapılan taşıma sözleşmesi ile sigortalıya ait bakır yükünün yurt içi taşıma işinin davalı şirket tarafından üstleniimiş olduğu ve davalı şirketinde bu taşımayı diğer davalıların maliki ve sürücüsü oldukları kamyon ile gerçekleştirmiş olduğu hususları taraflar arasında uyuşmazlık dışıdır. Şu hale göre davalı şirket üst taşıyıcı, diğer davalılar ise alt taşıyıcı olarak taşıma işini yüklenmiş bulunmaktadır.

Mahkemece araç maliki davalıların sorumlulukları tartışılmış ve haklarındaki dava reddedilmiş ise de, TTK.nun 787 nci maddesine göre, taşınan malın ziya veya hasara uğraması nedeniyle açılacak tazminat davası ya asıl taşıyıcıya veya alt taşıyıcıya karşı açılabilir. Diğer bir deyişle, asıl ve alt taşıyıcıların müteselsil sorumluluğu söz konusu değildir. Bu durumda, kuralolarak mahkemenin davacıya davasını hangi taşıyıcıya hasren takip edeceğini sorması ve davacının belirttiği taşıyıcıya yönelik davaya devam edilip, diğer davalı hakkındaki davayı reddetmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin temyiz itirazı arın ın kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 03.03.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972