 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2002/7-M2
K: 2002/11937
T: 24.12.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ADİ ORTAKLIK
- TİCARİ İŞLETME
- GERÇEK KİŞİLERİN TACİR SIFATINI KAZANMALARI
· ÖZET: Bir ticari işletmeyi, kısmen dahi olsu, kendi adına işleten kimse tacir sayıldığından, birden fazla gerçek kişinin, bir ticari işletmeyi, adi ortaklık şeklinde işletmeleri halinde de, her birinin, tacir sıfatını kazandıklarının kabulü gerekir.
(6762 s. TTK. m. 14/1)
Taraflar arasında görülen davada (Tavşanlı Asliye Hukuk Mahkemesi)'nce verilen 8.4.2002 tarih ve 2001/1338-2002/118 sayılı kararın Yargıtay-ca incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı temsilcisi, davalının özel Poliklinik Hizmetleri Ticareti firmasının ticari işletme mahiyetinde olduğunu ileri sürerek, Ticaret Silicine tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucuna göre, davalı ve ortaklarının yürüttüğü işin ticarethane olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve TTK.nun 14/f.1 maddesi hükmü uyarınca bir ticari işletmeyi kısmen dahi olsa kendi adına işleten kimsenin tacir sayılmasına, bu hükme göro birden fazla gerçek kişinin bir ticari işletmeyi adi ortaklık sökünde işletmeleri halinde, her birinin tacir sıfatını kazandıklarının kabulü gerekmesine, davaya konu olayda yapılan işin boyutu ve organizasyonun niteliği karşısında faaliyetin esnaf ve serbest meslek faaliyetini aşan ticari bir mahiyet kazanmış bulunmasına göre, davalı tarafın tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı tarafın bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün (ONANMASINA), 4.960.OOO.-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 24.12.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
