 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2002/6988
K: 2002/10119
T: 7.11.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KAR PAYI ALACAĞININ TAHSİLİ İSTEMİ
ÖZET: Davacının da katıldığı davalı şirketin genel kurul toplantısında, bilançoda gösterilen karın, kanuni yedekler ve vergiler düşüldükten sonra dağıtılmamasına oybirliği ile karar verilmiş olmasına göre, bu karar iptal ettirilmedikçe, ortakların kar payı isteyemeyecekleri, gözetilerek davacınınMr payı alacağının tahsili isteminin reddine karar verilmelidir.
(6762 s. TTK. m. 470)
Taraflar arasında görülen davada (Uşak Asliye 2. Hukuk Mahkemesi)'nce verilen 22.3.2002 tarih ve 2001/197-2002/219 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla, dava dosyası için tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin ortağı ve eski yöneticisi olan müvekkilinin Nisan-2000'den bu yana şirketten dışlandığını ve kendisine kar payı ödenmediğini ileri sürerek, aylık (10.000.000.000) TL. nın (kar payı mahsup edilmek üzere) yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve ,dava etmiştir.
Davalı vekili, 21.4.2000 tarihliegenel kurulda davacının da kabuloyu ile kar payının dağıtılmamasına karar verildiğini, davacının şirketi zararlandırıcı usulsüzlüklerinden dolayı 21.4.2000 tarihinde yönetim kurul üyeliğine seçilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, sunulan kanıtlara ve davalı şirket kayıtları üzerindeki bilirkişi incelemesi sonucuna dayanılarak, davacının kar payı alacağının (38.169.769.192) TL. olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile anılan meblağın yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar. verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı şirket ortağı olan davacının kar payı alacağının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı şirket ana sözleşmesinin 31. maddesinde kar payı dağıtımının hesaplama yöntemi ve ilkeleri düzenlenmiş, 32. maddesiyle de şirketin sağladığı karın pay sahiplerine hangi tarihlerde ve ne biçimde dağıtılacağının yönetim kurulunun önerisi üzerine Genel Kurul tarafından kararlaştırılacağı hükme bağlanmıştır.
Davacının da katıldığı davalı şirketin 21.4.2000 tarihli genel kurul toplantısında, gündemin 4. maddesi görüşülerek bilançoda gösterilen karın kanu
ni yedekler ve vergiler düşüldükten sonra dağıtılmamasına oybirliği ile karar verilmiş olmasına göre, bu karar iptal ettirilmedikçe şirket ortaklarının kar payı isteyemeyecekleri gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, değinilen olguya dayalı davalı savunması dikkate alınmadan ve tartışılmadan sanki uyuşmazlık davacının talep edebileceği kar payının miktarının ne olduğundan ibaretmişgibi yazılı biçimde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalıvekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına (BOZULMASINA), 250.000.000 TL. duruşma vekiilik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 7.11.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.