 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2002/3939
K: 2002/3903
T: 26.4.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- GENEL KURUL KARARLARININ MUTLAK BUTLANLA BATIL OLDUĞUNUN TESBİTİ VE İPTALİ
ÖZET: Davalı kooperatifin, anasözleşme maddelerinin bütünü nazara alınıp BK.nun 18. maddesi hükmü gereğince yorumlandığında, ana sözleşmenin 33/2. maddesi hükmünün, ağırlaştırılmış nisap getirme amacıyla konulmamış olduğunun açıkça anlaşılmasına, hazurun cetvelinin, genel kurul toplantısına iştirak eden ortaklara, toplantıya katıldıklarını, imzaları ile tasdik imkanı veren bir belge olmasına, yasa ve ana sözleşmede belirlenen toplantı nisabını etkilememek kaydıyla, toplantıya katılan ortakların bir bölümünün, bilahare genel kuruldan ayrılmalarının mümkün bulunmasına nazaran istemin reddi gerekir.
(1163 s. Koop. K. m. 45,51) (818 s. BK. m. 18)
Taraflar arasında görülen davada (İstanbul Asliye 9. Ticaret Mahkemesi)nce verilen 27.1.2000 gün ve 1998/2447-2000/17 sayılı kararı bozan Dairenin 25.1.2001 gün ve 2000/9076-2001/447 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya içinde düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin, davalı kooperatifin ortakları olduğunu, davalı kooperatifin 19.11.1998 tarihinde yapılan genel kurul toplantısına (179) ortağın katıldığını, buna göre karar nisabında (91) olacağını, ancak genel kurulda hiçbir zaman bu nisaba ulaşılmadığı halde kararlar alındığını, gündemin 3. maddesinin görüşülmesinden sonra üyelerin büyük çoğunluğunun toplantıyı terk ettiğini, kabul oylarının sayılmadığını ve alınan kararların batıl olduğunu ileri sürerek, alınan kararların mutlak butlanla malul olduğunun tespitine ve kararların iptal edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, davanın reddini istemiş, karşı davada ise, (28.000.000) TL manevi tazminatın tahsili talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulünü, karşı davanın reddine ilişkin olarak verilen karar, davalı-karşı davacının temyizi üzerine Dairemizce bozulmuş, bu defa da davacı-karşı davalı Muzaffer dışındaki davacı-karşı davalılar vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur,
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve her ne kadar davalı kooperatif ana sözleşmesinin 33. maddesinin 2. fıkrası (Genel Kurul'da kararlar ortaklar cetvelinde imzası bulunanların yandan fazlasının oyu ile alınır) hükmünü haiz ise de, anılan maddelerin bütünü nazara alınıp, BK.nun 18. maddesi hükmü gereğince yorumlandığında, anılan hükmün ağırlaştırılmış nisap getirme amacıyla konulmamış olduğunun açıkça anlaşılmasına, hazurun cetvelinin, genel kurul toplantısına iştirak eden ortaklara toplantıya katıldıklarını imzaları ile tasdik imkanı veren bir belge olmasına, hazurun cetvelinde imzası bulunanların toplantıyı sonuna kadar izleme ve kararlara katılma yükümlülüğü getiren yasal ve sözleşmesel bir düzenlemenin mevcut olmamasına, yasa veya anasözleşmede belirlenen toplantı nisabını etkilememek kaydıyla toplantıya katılan ortakların bir bölümünün bilahare genel kuruldan ayrılmalarının mümkün bulunmasına, 1163 sayılı Yasanın 45. ve 51. maddeleri ile aynı olan ana sözleşmenin 33. maddesinin diğer fıkraları hükümlerinin bu kabulü doğrular nitelikte bulunmasına ve yönetim ve denetim kurulu üyelerinin kendi ibralarında oy kullanamayacağı hususunun bozmaya uyulduğunda mahkemece ayrıca değerlendirilecek olmasının tabii bulunmasına nazaran davacı karşı davalılar vekillerinin yerinde bulunmayan karar düzeltme itirazlarının reddi gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalılar vekillerinin yerinde bulunmayan karar düzeltme itirazlarının (REDDİNE) karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK.nun 442/3. madde hükmü uyarınca takdiren 54.550.000 lira para cezasının karar düzeltilmesini , isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 26.4.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.