 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2002/12227
K: 2003/1712
T: 28.02.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
554 s. KHK/19, 43
Taraflar arasında görülen davada Konya Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 29.05.2002 tarih ve 200011073 - 2002/423 sayılı kararın Yargıtay' ca incelenmesi duruşmalı olarak taraf vekilleri tarafından istenmiş olmakla, duruşma için belır!enen 18.02.2003 günde davacı avukatı Ü.O. gelip, davalı avukatı tebligata ragmen gelmediğinden, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlenildikten sonra, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan
tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma utanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği göruşulup, duşunuldu:
Davacı vekili, müvekkilinin ütü masası için 20.10.1999 tarihinde endüstriyel tasarım belgesi almak için başvurduğunu, ancak davalının müvekkilinden 37 dakika sonra ütü masası tablosu için yaptığı başvurunun ve müvekkilinin başvurusuna yaptığı itirazın kabul edilerek tasarım tescilinin iptal edildiğini, davalınm tasarımın m yenilik vasfma haiz olmadığını ileri sürerek, davalı tasarımın 554 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 43/a ve c bentleri gereğince hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin tasarım tescili aldığı ürünü 31.06.1999 da üretime başladığını, davacmın ise bu tarihten sonra üretim yaptığını kararnamede başvuru önceliği açısından dakikanın önem arzetmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar, tanık beyanları ve bilirkişi raporuna göre, davalının tescil ettirdiği tasarımın yenilik ve ayırdedicilik niteliği bulunmadığı, davacmın tescil başvurusunun 37 dakika daha önce olduğu, koruma hakkının daha önce başvuran tasarım sahibine ait olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalının 7286 nolu endüstriyel tasarım tescilinin hükümsüzlüğüne karar ve rilmiştir.
Kararı, tarafvekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde bulunmayan tüm
temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı yönünden yapılan temyiz incelemesine gelince; davacı vekili 04.02.2002 havale tarihli dilekçesi ile talep neticesini genişleterek 554 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 43/c maddesi yollamasıyla aynı Kanun Hükmünde Kararname'nin 19 ncu maddesi uyarınca tasarım hakkı sahipliğinin davacıya tasarım hakkı sahipliğinin davacıya devir edilmesi talebinde bulunmuş, dayalı taraf da buna usulünce itiraz etmemiştir. 554 sayılı Kanun Hükmünde Karamame'nin 43 ncü maddesinin (c) bendi gereğince hükümsüzlüğün kabulü halinde aynı Kanun Hükmünde Kararname'nin 19 ncu maddesini hükmünün uygulanacağı öngörüldüğünden ve 19 ncu maddeyle de tasarım hakkı sahipliğinin devir edilmesini talep ve dava etme hakkı tanındığından davacının anılan talebinin de kabulü gerekir. Doktrinde de hükümsüzlük ve hak sahibi adına tescil davasının birlikte açılabileceği kabul edilmektedir. (Bkz.Prof. Dr. Ü Tekinalp, Fikri ve Mülkiyet Hukuku, Genişletilmiş 2. Bası, İstanbul, Sh.601.) Bu itibarla, mahkemece hükümsüzlüğüne karar verilen dava konusu tasarım hakkı sahipliğinin davacı adına tesciline de karar verilmesi gerekirken, anılan hususlar gözden kaçırılarak sadece hükümsüzlüğe karar verilmesi doğru
olmamış, hükmün bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 275.000.000.- TL duruşma vekillik ücretinin Avukatlık Ücret Tarifesi'nin 21 nci maddesi gereğince KDV'si ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2.920.000.-lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 28.02.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.