Taraflar arasında görülen davada İstanbul Asliye 7. Ticaret Mahkemesince verilen 26.6.2001 tarih ve 1998/2272-2001/780 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, müvekkiline ait cam mamüllerinin Fransada bulunan CEPEM firmasına götürülmek üzere daha öncede taşıma işlerini yapan davalı ile komple kamyon talep edilerek anlaşma yapıldığını, yüklü kamyonun 17.2.1998 tarihinde Halkalı Çıkış Gümrüğünde yola çıkacak hale getirildiğini ancak davalının yine Fransaya götürülmek üzere tekstil yükü alıp 2 gün geç yola çıktığını, 1 günde Fransada geciktiğinden emtianın 3 gün geç olarak alıcısına teslim edildiğini, Fransadaki firmanın müvekkiline 3 günlük gecikme nedeniyle toplam 60.000 Fransız Frangını müvekkilinin alacağından mahsup suretiyle tahsil ettiğini ileri sürerek, 60.000FF.nın Fransız Frangına uygulanan en yüksek reeskont faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davacı ile aralarında yükün teslim tarihi ve kamyon üzerine başka eşya alınmaması konusunda anlaşma olmadığını, yol güzergahında Lyonda birkaç balya tekstil eşyasının boşaltılmasının zaman kaybına yol açmadığını önceki taşımalardaki gecikmelerde davacının itirazının olmadığını, taşıma süresinin normal olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından taraflar arasında Fransada bulunan Ceben Firmasına cam emtia taşınmak üzere anlaşma yapıldığı kamyonun komple tutulduğu, bütün çıkış muamelelerinin yapıldığı ancak yola çıkılacağı zaman davalının başka tekstil ürünlerini de alması nedeniyle 3 gün geciktiği, davacının bu nedenle Fransadaki firmaya gecikme nedeniyle tazminat ödediği, CMR uyarınca taşıma ücretini geçmeyecek tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 17.595, 722 Fransız Frangının 17.11.1998 tarihinden itibaren yıllık %70 döviz faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2- Dava, uluslararası kara taşıma sırasında gecikme nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Davacı, dava dilekçesi ile 60.000. Fransız Frangının Fransız Frangına uygulanan en yüksek faizi ile tahsilini talep etmiştir. Bu durumda mahkemece, 3095 sayılı yasanın 4/A maddesi gereğince, Devlet Bankalarının Fransız Frangı üzerinden açılan bir yıl vadeli mevduat hesaplarına uyguladığı en yüksek faiz oranı tesbit edilerek, hükmolunan yabancı para alacağına bu oranda faiz yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.

SONUÇ : Yukarıda ( 1 )nolu bente açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ( 2 )nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 11.3.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972