* MESKEN İÇİN KULLANILAN KREDİ

* GÖREVLİ MAHKEME

 

 

Taraflar arasında görülen davada (İstanbul Asliye ikinci Ticaret Mahkemesi)nce verilen 29.5.2001 tarih ve 2001/966 - 791 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verdiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekilleri, müvekkillerinin davalı bankadan dövize endeksli konut kredisi aldığını, aylık ödemelerinin 36 taksit için 1752 USD olduğunu, Şubat 2001 tarihinde meydana gelen ekonomik kriz neticesinde doların TL karşısında öngörülmesi mümkün olmayan biçimde artık gösterip, edimin ifasını imkansız hale getirdiğini ileri sürerek, sözleşmenin uyarlanması ile birlikte aylık taksitlerin 1.206.595.392 TL olarak belirlenmesini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece, somut olaydaki taleplerin 4077 sayılı Yasa kapsamında çözümlenmesi gerektiği, anılan Yasa'nın 2. maddesine göre 1. maddede belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü hukuki işlemin yasa kapsamında olduğunun belirlendiği, dolayısıyla davacının tüketici sıfatını taşıdığı ve aynı Yasa'nın 1. maddesi uyarınca mal alımının söz konusu olduğu, bu itibarla uyuşmazlığın 4077 sayılı Kanun'un 23. maddesi uyarınca İstanbul Tüketici Mahkemesinde görülmesi

gerektiği gerekçesiyle dava dilekçesinin görevsizlik nedeniyle reddine, dosyanın İstanbul Tüketici Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verilmiştir, Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.

Dava mesken alımı için davalı Banka tarafından davacıya verilen krediyle ilgili sözleşmenin uyarlanması istemine ilişkindir.

Mahkemece, davaya konu kredinin tüketici kredisi olması nedeniyle 4077 sayılı Yasanın 10 ve 23. maddesi uyarınca yetkili mahkemenin Tüketici Mahkemesi olduğu gerekçesiyle, görevsizlik ve dosyanın Tüketici Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verilmiştir.

Hemen belirtmek gerekir ki, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 10. maddesinde tüketici kredisi, tüketicilerin banka ve benzeri lisans kurumlarına bir mal veya hizmeti satın almak amacıyla kullandıkları kredi olarak tanımlanmıştır. Yine aynı Yasa'nın 23. maddesinde bu Kanun'un uygulanmasıyla ilgili olarak çıkacak uyuşmazlıklara Tüketici Mahkemeleri'nde bakılacağı öngörülmüştür. Ancak, 4077 sayılı Kanun'un 3. maddesinde mal tanımı "ticaret konusu taşınır eşya" olarak yapılmıştır. Bu nedenle söz konusu mal tanımından yola çıkıldığında gayrimenkul alımı için verilen kredileri tüketici kredisi olarak kabul etmek mümkün değildir.

Görülmekte olan davada dosya içerisindeki sözleşme ve resmi ipotek senetlerinden, davacının aldığı kredinin mesken alımı için kullanıldığı anlaşılmakla, Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'a göre bu kredinin 10. maddede düzenlenen tüketici kredisi olarak kabul edilmesi olanaklı bulunmadığından, bu davaya bakma görevi Tüketici Mahkemesi'ne ait değildir.

Açıklanan bu durum karşısında, yargılama yapılarak işin esası hakkında bir karar vermek yerine, yazılı olduğu şekilde görevsizlik kararı verilmesi yerinde olmadığından, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14.1.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972