Taraflar arasında görülen davada Ankara Asliye 6.Ticaret Mahkemesi'nce verilen

8.11.2000 tarih ve 2000/225-557 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, duruşma için belirlenen 3.4.2001 günde davacı avukatı K. Naim ile davalılar avukatı Fevzi gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye

bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus tarafından düzenlenen rapor

dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkil adına tescilli "UZUNGİL" markasının davalı şirket tarafından

kullanılmasına 18.2.1999 tarihinde izin verildiğini, ancak bu iznin 18.1.2000 tarihinde geri

alınmasına rağmen, davalıların söz konusu markayı kullanmaya devam ettiklerini ileri sürerek, davalıların markaya tecavüz ve haksız rekabetinin menini, davalı unvanından "Uzungil" ibaresinin çıkarılmasını ve fazlaya ilişkin hak saklı kalmak üzere şimdilik 1.000.000.000 lira maddi ve 3.000.000.000 lira manevi tazminatın faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalılar vekili, muvafakatnamenin şartsız ve süresiz olduğunu, müvekkili şirket ortağı

İsmailin  daha öncesinden de marka üzerinde hak sahibi bulunduğunu, davacı şirket

yetkilisinin kardeşi olan bu ortağın şirketteki hisselerini devretmesinin muvafakatin geri

alınmasına neden olamayacağını, davalı Uzungil Ltd. Şirketi'nin davacıdan daha önce tescil

edildiğini ve diğer davalı şirketin ise davayla bir ilgisinin bulunmadığını savunarak, davanın

reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan delillere göre, davalı şirkete verilen muvafakatnamenin süresiz ve

koşulsuz olduğu, davalı Şeref Ltd. Şirketi'nin ise üretici değil, satıcı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, T.T.Kanunu ve 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmündeki

Kararnameye istinaden açılmış, marka hakkına tecavüz ve haksız rekabetin tesbit ve men-i,

tazminat ile unvana tecavüz nedeni ile ticaret unvanım değiştirilmesi istemine ilişkindir.

Davacı şirket; tescilli "Uzungil+şekil" den ibaret hizmet ve "'Şekerci Uzungil+ Şekil"den

oluşan ticaret markalarına, davalı şirkete bu markaları kullanmak üzere verdiği izinden

feragatına,davalının bu unvan altında kötü imalat yapmasına ve unvanın kullanılmasındaki hak ve önceliğe dayanmakta, davalı ise davacının verdiği kullanma iznine, şirketlerinin bu unvanla kuruluşunda ki önceliğe ve keza unvandaki eskiye dayalı hak ve kullanıma istinat etmektedir.

Her iki şirketinde ticaret sicilleri getirtilmemiş, bu sebeple kuruluş tarihleri, ortakları, uzun

ailesi ile irtibatları ve ihtarnamede ismi geçen İsmail Uzun'un davalı şirkete giriş ve ayrılış tarihi açıkça belirlenmemiş olmakla beraber, dosyada mevcut diğer bilgi ve belgelerden Uzun ailesine ait Uzungil Ticaret ve Sanayii Kollektif şirketinin 30.6.1989 tarihinde feshedilip "Uzungil" unvanını M.Ali, Nebi ve İsmail Uzun tarafından kullanılabileceğinin kararlaştırıldığı, bundan sonra önce İsmail Uzun'un ortağı olduğu davalı şirketin, müteakiben de Nebi Uzun'un paydaşı bulunduğu davacı şirketin Uzungil unvanı ile kurulduğu, davacı şirketin 30.3.1998 tarihinde anılan marka tescillerini yaptırdığı, marka tescili için daha evvel müracaatta bulunan davalı şirketin tescili sağlayamadığı, ortaklarından İsmail ve Fahri Uzun'un 21.8.1997 tarihinde paylarını devrederek davalı şirketten ayrıldıkları, bu suretle davalı şirkette "Uzun" ailesinden kimsenin kalmadığı anlaşılmıştır.

Davacı şirket, 18.2.1999 tarihinde noterlikçe düzenlenen muvafakatname ile tek taraflı

olarak tescilli "Uzungil" markasının, davalı şirketçe kullanılmasına rıza göstermiş, 18.1.2000

tarihli ihtarname ile ise, verdiği bu izinden feragat edip izni geri aldığını bildirmiştir. İhtarnamede feragat sebebi olarak İsmail Uzun'un davalı şirketten ayrılması gösterilmiştir. Davacı şirket dava dilekçesinde, davalı şirketin kötü imalatla Uzungil markasına zarar verdiği hususunuda iddiasına gerekçe yapmıştır.

Mahkemece, davacı şirketin marka kullanımı için verdiği muvafakatin süresiz ve koşulsuz

olduğundan davalının markaya tecavüz ve haksız rekabetinin olmadığı, davalı şirketin "Uzungil" unvanı ile davacı şirketten daha önce kurulup unvanda öncelik hakkı kazandığı gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiştir.

556 Sayılı kararnamede, markanın veya kullanım hakkının ne şekilde devredileceği

düzenlenmiş olup, tek taraflı bir muvafakat ile marka kullanımına müsaade edilip, edilemeyeceği hususundan bahsedilmemiştir. Anılan kararnamenin 16.maddesinde marka korumasının tescil yolu ile elde edileceği, 16. maddesinde tescilli bir markanın başkasına yazılı bir devir sözleşmesi ile devir edilebileceği ve bunun koşulları, 20.maddesinde ise, marka kullanım hakkının lisans sözleşmesi konusu yapılabileceği ve bu sözleşmenin asli ve şekli şartları belirtilmiştir.

Somut olayda, anılan KHK.nin 16 maddesine uygun biçimde karşılıklı olarak yazılıp,

imzalanmış bir sözleşmeye dayalı marka devri bahis konusu değildir. Keza taraflar arasında

KHK.nin 20. ve müteakip maddelerde yazılı şekilde marka kullanım hakkının devrini içeren bir lisans sözleşmesi de yapılmamıştır. Bu bakımdan ihtilafın aynı zamanda genel hükümler

çerçevesinde değerlendirilip, çözülmesi gereklidir. Kural olarak, bir hak devredilmeyip, yalnızca kullanımı için başkasına koşullu veya koşulsuz izin verilmişse şartları oluştuğunda asıl hak sahibinin bu müsadeyi geri almak hak ve yetkisi de vardır. Zira, hakkın özü kendisine aittir.

Nitekim, 556 sayılı KHK.nin konuya en yakın düzenlemesi olan lisans sözleşmesi de, her

sözleşme gibi feshedilebilir. Ancak, fesih için haklı nedenlerin, verilecek uygun mehillerin ve

gerektiğinde karşılanması icabeden zararların nazara alınacağı tabiidir. Bu bakımdan mahkemece gerekli araştırına ve uygun değerlendirme yapılmadan, sırf marka kullanma hakkının süresiz ve koşulsuz devredildiği, davalı şirketin önce kurulup unvanı kullandığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi doğru bulunmamıştır.

Mahkemece yapılacak iş; davacı ve davalı şirket sicillerini getirtmek, bunların kuruluş

tarihlerini, ortakların ve paydaşların şirkete giriş ve çıkış tarihlerini belirlemek, marka kullanım hakkı ile ilgili muvafakat ve bunun geri alınmasının mahiyet, koşul ve nedenlerini tesbit etmek, kötü imalat iddiasının da araştırıp değerlendirmek, keza unvana tecavüz konusunda da TTK. 54 ve müteakip maddeleri ve önceki eylemli kullanım hakkı gözönünde bulundurularak, aileye ait feshedilen kollektif ortaklığın unvan kullanımı ve bunun intikali de nazara alınarak, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmekten ibarettir.

Bu sebeplerle eksik inceleme ve yanlış değerlendirme sonucu verilen kararın davacı

yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile

hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 100.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 3.4.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972