 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2001/5897
K: 2001/6239
T: 08.05.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Servet ile Mç Taşımacılık Turizm Tic.Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı Mersin Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 21.12.2000 gün ve 1998/1387-2000/680 sayılı kararı düzelterek onayan Daire'nin 8.5.2001 gün ve 2001/2191-409 sayılı kararı aleyhinde davacı
vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Limited Şirket ortaklarınca, ortaklıktan dışlandığını
ileri sürerek, dava tarihi itibariyle ayrılma payının hesaplattırılarak şirketten ayrılmasına karar
verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, çıkma iddiayı kabul ile ayrılma payının da 30 milyar lira olarak kabul
ettiklerini bildirmiştir.
Mahkemece, davanın şirketteki payına göre hesap ettirilen ayrılma payının 79.497.381.014
lira olarak saptanarak davacının şirketten ayrılarak, payının kendisine ödenmesine karar verilmiş olup, tarafların temyizi üzerine davalı tarafın kabulü nedeniyle yargılama giderlerinde değişiklik yapılarak karar düzeltilmiş ve bu şekliyle onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen
gerektirici sebeplere ve davacı vekili, dava dilekçesinde ortaklıktan ayrılma payının dava açılma tarihi olan 28.12.1998 günü itibariyle belirlenerek ödenmesini istemiş bulunmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen diğer karar düzetme itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Ancak, şirketten çıkma kararı inşai nitelikte bir karar olmakla, mahkemece belirlenen
davacının ortaklıktan ayrılma payına karar tarihiden itibaren temerrüt faizi yürütülmesinde ilke olarak bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte, davalı şirketçe davacının çıkma istemi cevap dilekçesinde kabul edilmiş olup, ilk oturumda da davacının talep ettiği alacaktan 30 milyar lirası kabul edildiğine göre, HUMK.nun 95 nci maddesi hükmüne nazaran da kabul kati bir hükmün sonuçlarını doğuracağından bu miktar itibariyle davacı alacağı kabul beyanı ile kesinleşmiş bulunmaktadır. O halde, dava konusu alacak miktarından 30 milyarlık bölüm için davalı şirketin dava tarihi itibariyle temerrüde düştüğü kabul edilerek o tarihten itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, alacağın tamamına karar tarihinden itibaren temerrüt faizi yürütülmesi doğru olmadığı gibi, bu yöne ilişen davacı temyiz itirazlarının reddedilmiş olması da yerinde görülmediğinden davacı vekilinin bu yöne ilişen karar düzeltme itirazının kabulü gerekmiştir.
Ne varki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK.nun
438/7 nci maddesi hükmü uyarınca hükmün düzeltilerek onanması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bendde gösterilen nedenle davacı vekilinin yerinde
görülmeyen diğer karar düzeltme itirazlarının reddine, ancak (2) numaralı bendde açıklanan
nedenle mahkeme kararının hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan (karar tarihinden) ibareleri çıkarılarak, yerine (bu miktardan 30 milyar lirası için dava tarihi olan 28.12.1998 gününden itibaren, bakiyesi olan 49.497.381.014 lira için ise karar tarihi olan 21.12.2000 gününden) sözcük ve rakamların ilavesi ile hükmün düzeltilmesine ve HUMK.nun 438/7 nci maddesi hükmü gereğince düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, ve bu bozma sebebinin Dairemizin 8.5.2001 gün ve 2001/2191-4099 sayılı kararına eklenmesine, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, tarihinde oybirliğiyle karar verildi.