Taraflar arasında görülen davada Eyüp Asliye 2.Hukuk Mahkemesi'nce verilen 23.2.2001

tarih ve 2000/239-2001/133 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, duruşma için belirlenen 3.7.2001 günde davacı avukatı S.A. ile davalı avukatı L. S. gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Arslan tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin 4.1.1988 tarihinde davalının Bayrampaşa Şubesinde açtığı

vadesiz döviz tevdiat hesabı ile uzun yıllar ilgilenmediğini, başvurduğunda böyle bir hesabın

bulunmadığının bildirildiğim ileri sürerek, hesap bakiyesinin tesbitini ve şimdilik (33.000) DM'nın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davacının hesabının 27.4.1988 tarihinde davacıya ödenerek kapatıldığını,

Bankalar Kanunu'nun 36.maddesi uyarınca (10) yıllık zamanaşımı süresinden sonra açılan davanın zamanaşımı ve esastan reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, davanın (32.000) DM üzerinden kısmen kabulüne ilişkin verilen karar, davalı

vekilinin temyizi üzerine Dairemizce (zamanaşımı defi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gereği yönünden) bozulmuş olup, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, toplanan kanıtlara ve banka teftiş raporuna dayanılarak hesabın açıldığı 4.1.1988 tarihinden itibaren Bankalar Kanunu'nun 36 ve B.K.nun 125.md. uyarınca (10) yıllık zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, davalı bankanın Bayrampaşa şubesinde bulunan davacıya ait döviz tevdiat hesabının

davalıdan tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece hesabın açıldığı 4.1.1988 tarihinden itibaren BK'nun 125 ve 3182 sayılı Bankalar Kanunu'nun 36.maddelerinde öngörülen on yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle 5.2.1999 tarihinde açılan davanın reddine karar verilmiştir.

Davalı banka vekili, hesabın açılmasından sonra hesap cüzdanının kaybedilmesi üzerine

bankaya başvuran davacıya 23.8.1988 tarihinde yeni hesap numarası altında düzenlenen yeni bir hesap cüzdanı verildiğini, davacının virman talimatı doğrultusunda hesap bakiyesinin dava dışı kişinin hesabına virman yapılarak kapatıldığını ve zamanaşımı süresinin dolmasının yanında davanın esastan da dayanaksız olduğunu savunmuştur. Davalının bu savunması, talep edilen döviz hesabının tümüyle inkarı niteliğindedir. Davalı tarafın zamanaşımı definin değerlendirilmesi, öncelikle hesabın varlığının ve buna bağlı olarak talep edilebilirliğinin saptanması, ardından da davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 3182 sayılı Bankalar Kanunu'nun 36.maddesinde öngörülen koşulların yerine getirildiğini belirlenmesi ile mümkündür. Bunun sağlanması için de davacı tarafın dayandığı kanıtlar ile davalı banka kayıtları üzerinde bankacı, muhasebeci ve banka hukuku alanında uzman bilirkişiler kurulu aracılığı ile inceleme yaptırılarak, davacının davalı bankanın anılan şubesi'nde açtırdığı döviz tevdiat hesabının davalı savunmasında belirtildiği biçimde virman talimatı ile başka bir hesaba aktarılarak kapatılıp kapatılmadığı, kapatılmış olması halinde geçerli ve davacıyı bağlayıcı bir virman talimatı bulunup bulunmadığı konusunda rapor alındıktan sonra davanın esası hakkında bir karar verilmek gerekirken, 3182 sayılı Kanun'un 36/1 maddesi anlamında davacı mudiin en son talep, işlem veya talimatından itibaren (10 yılın dolmasından sonra aynı yasa maddesinin 2 ve 3. fıkralarında belirtilen prosedürün işletilmemesinden dolayı koşulları gerçekleşmeyen zamanaşımı süresinin dolduğundan bahisle yazılı olduğu gibi karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile

kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 100.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, 3.7.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972