 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E : 2001/419
K : 2001/1504
T : 22.02.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 6.Ticaret Mahkemesince görülerek verilen
13.9.2000 tarih ve 1999/620-2000/402 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 20.2.2001 günde davalı avukatı A.Emre İ... gelip, davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukat dinlenildikten sonra duruşmalı islerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği 'görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin kooperatif üyeliğinden 1992 yılında ihraç edildiğini ancak daha sonra müvekkilinin yaptığı ödemelerin kabul edildiğini, genel kurullara katıldığını, borç ihtarları gönderilip, yetkililerce konut verildiğini ileri sürerek,davalı kooperatifin üyesi olduğunun tespitini talep etmiştir.
Davalı vekili, ihracın kesinleştiğini, konut tahsisi yapılmadığını/ davacının ödemelerinin emanet hesabında tutulduğunu savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının üyelikten ihraç Edilmesine rağmen, daha sonra yaptığı ödemelerinin kabul edildiği, adına borç ödeme ihtarları gönderildiği, ödemelerinin kabul edilip genel kurula çağrılıp üyeliğinin benimsendiği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, 1992 yılında davalı kooperatif üyeliğinden ihraç edildiğini, ancak kooperatifin kendisine borç ihtarları gönderdiğini, ödemelerini kabul ettiğini, genel kurullara çağrılıp, konut verildiğini ileri sürerek üyeliğin tespitini talep etmiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya yeterli değildir. Uzman bilirkişi kurul aracılığıyla davalı kooperatifin kayıt ve belgeleri üzerinde inceleme yapılarak, davacının ihracının kesinleştiği, 12.9.1992 tarihinden sonra, ödemelerini diğer üyeler gibi düzenli bir biçimde yapıp yapmadığı, kooperatifin davacıya gönderdiği 15.7.1997 ve 27.9.1997 tarihli ihtarnamelerin neye dayalı olarak gönderildiği saptanmalı, davalı kooperatifin davacı ödemelerinin bloke edildiği savunması üzerinde de durulmalıdır. Davacının konutta oturmasının kendisi adına tasarruflara emsal teşkil etmeyeceği de gözetilmek suretiyle hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken noksan incelemeye dayalı şekilde davanın kabulü doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 100.000.000 TL duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 22.2.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.