 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2001/362
K: 2001/1505
T: 22.2.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasında görülen davada Amasya Asliye 2.Hukuk Mahkemesi'nce verilen
27.10.1999 tarih ve 1996/318-1999/314 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davalı Ömer tarafından istenmiş olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 20.2.2001 günde taraf avukatları tebligata rağmen gelmediklerinden tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına arar verildikten temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, birleşen dava ile, davalıların malik ve sürücüsü olduğu araçların
çarpışması sonucu, müvekkillerinin eşlerinin öldüğünü ileri sürerek destekten yoksunluk
tazminatı ve manevi tazminat talep etmiştir.
Davalı İ. Sigorta A.Ş. sorumluluğun poliçe limiti ile sınırlı olduğunu savunmuş, diğer davalılar yanıt vermemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davalı Ömer Apaydın'm olayda
tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı Ömer temyiz etmiştir.
l-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan
delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve
mümeyyiz davalının aşağıdaki 2 ve 3 nolu bentlerin dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Ancak, davacılar vekili, asıl davadaki davacılar Hikmet , Ali , Mustafa ve Mustafa İ. yönünden davadaki taleplerinin açıklanması bakımından erdiği 19.7.1997 tarihli dilekçesi ile talep ettiği maddi ve manevi tazminatların miktarlarını belirterek taleplerini daraltmış bulunmaktadır. Anılan davacıların çocukları yönünden açılmış bir dava bulunmamaktadır. Mahkemece, davacı vekilinin 19.7.1997 tarihli dilekçedeki miktarlar gözetilmek suretiyle, yukarıda adı geçen davacılara verilmesi gereken maddi ve manevi tazminat üzerinden hüküm kurulması gerekirken talep dışına çıkılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
3-Kabule göre de, birleşen davada Ünaldı , kendisine asaleten çocuklarına velayeten
dava açmış bulunduğundan, hangi davacı için ne miktar maddi ne miktar manevi tazminata karar verildiğinin de açıklanmaması doğru görülmemiştir. :
SONUÇ: Yukarıda l nolu bentlerde açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalının diğer
temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, davalı vekili duruşmaya gelmediğinden vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.2.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.