 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2000/9368
K: 2001/640
T: 20.01.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasında görülen davada Kadıköy Asliye 3.Ticaret Mahkemesi'nce verilen
27.6.2000 tarih ve 1999/709-2000/604 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak
davalı ve muk davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, duruşma için belirlenen 30.1.2001
günde davacı ve muk. davalı avukatı Uğur ile davalı ve muk. davacı avukatı Cuma gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar
avukatları dinlenildikten sonra, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin
incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer
Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin ticari unvanında yer alan "Çapari" ibaresini, davalının
kendi adına hizmet markası ve işletme adı olarak tescil ettirdiğini ileri sürerek, bu şekilde haksız rekabetin önlenmesini ve sicilden terkinini talep etmiştir.
Davalı ve karşı davacı vekili, davacıların açtığı aynı konudaki davanın reddedilip kesinleştiğini, marka ve unvanın farklı olup markayı ilk tescil ettirenin korunacağını savunarak, asıl davanın reddini, davacı (karşı davalıların) müvekkiline ait markaya ve işletme hakkına tecavüzün önlenmesini ve maddi, manevi tazminat verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, "Çapari" ibaresini 1985 yılından
beri davacıların tescilli ticari unvanında kullandıkları, davalının daha sonra aynı alanda
kullanılmak üzere tescil ettirdiği gerekçesiyle, asıl davanın kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı (karşı davacı) vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan
delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve
davacıların aynı hizmet alanında kullanılan ticari unvanı ile iltibasa neden olan davalı markasının tescilinin, davacıların üstün hak sahibi olmaları karşısında, 556 sayılı KHK.nin l/b. Maddesi uyarınca mutlak ret ve yine aynı kararnamenin 8/b. ve 42 nci maddeleri uyarınca da nispi ret nedeni kapsamında bulunmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı muk. davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, 100.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 1.160.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.1.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.