Taraflar arasında görülen davada Şanlıurfa 1.Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 9.5.2000 tarih ve 1996/448-2000/455 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar M. A. K., İ. B., H. S. M. Ö., A. U. vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Alrun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacılar vekili, davalı A. K.'ın işlettiği 21 L 099 plakalı otobüste yolcu olarak bulunan müvekkillerinden F. G.'in eşi, diğer davacıların babası olan H. D.'ın 22.7.1992 tarihinde meydana gelen trafik kazasında vefat ettiğini, davacıların maddi ve manevi olarak zarar gördüklerini ileri sürerek, şimdilik ve Fatma için 1.000.000.000 lira maddi, 20.000.000 lira manevi tazminatın davacı çocuklar için 250.000.000 er lira maddi, 15.000.000 er lira manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalılar İsa, Haydar, Mehmet ve Abdulhamit, 2918 sayılı Yasanın 109.maddesinde yazılı 2 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu, ceza davasına taraf olmayan davalılar açısından da ceza zamanaşımının uygulanamayacağını, araç sürücüleri Haydar ve İsa'nın kusuru olmadığını savunarak davanın reddini istemişlerdir.

Davalı Ali vekili, müvekkilinin kazaya karışan araçlarla bir ilgisi olmaması nedeniyle düşmeyeceğini, iki yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini savunarak davanın reddini

istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve dosya kapsamına göre, olay tarihinde davalı Haydar idaresindeki arıza yapan kamyonu davalı İsa idaresindeki kamyonun çekmesi sırasında tamponun kopması ve birbirine girmesi sonucu davalı Haydar idaresindeki aracın mazot deposunun delindiği ve yola döküldüğü, davalı Alinin işleteni olduğu diğer davalı Metin idaresindeki otobüsün de zeminin kaygan olması nedeniyle devrildiği, otobüs yolcularından davacıların murisi Hasan'ın meydana gelen kazada vefat ettiği, davacıların maddi ve manevi zarara uğradıkları gerekçesiyle, davacıların sigortadan aldıkları mahsup edildikten sonra bakiye, toplam 1.620.720.540 lira maddi tazminatın olay tarihinden itibaren 55.000.000 lira manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılar Metin, M. Ali, İsa ve Haydar'dan müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin istemin ve davalılar Mehmet ve Abdülhamit hakkındaki davaların reddine karar verilmiştir.

Kararı, davalılar Ali, İsa, Haydar, Mehmet ve Abdülhamit vekilleri temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan

delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre,

aleyhindeki dava reddedilen davalılar Mehmet ve Abdülhamit ile diğer davalılar İsa ve Haydar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Davalı Ali vekilinin temyizine gelince; Davalı Ali , davacıların miras bırakanı Hasan'ın içinde yolcu olarak bulunduğu aracın malikidir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 86/1.maddesi uyarınca işleten, kendisinin veya eylemlerinden sorumlu tutulduğu kişilerin kusurunun bulunmaması ve araçtaki bir bozukluğun kazayı etkilemiş olmaması halinde sorumluluktan kurtulur. Gerek ceza dosyasında, gerekse işbu dosyada alınan bilirkişi raporlarında müteveffa Hasan'ın içinde bulunduğu 21 AL 099 plakalı otobüs sürücüsü Metin'in kusursuz olduğu, 21 AL 099 plakalı otobüsteki teknik bir arızanın varlığından da bahsedilmediği anlaşılmaktadır. 2918 sayılı Yasa'nın 86/1.maddesi uyarınca sorumluluğu bulunmayan davalı Ali Kahraman hakkındaki davanın reddedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabulü doğru görülmemiş, hükmün anılan davalı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar İsa , Haydar , Mehmet ve Abdülhamit vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı M. Ali vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı M. Ali yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 56.558.000 lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden M. Ali iadesine, 18.12.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972