Taraflar arasındaki davanın İzmir 2.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen

6.7.2000 tarih ve 1998/1367-1999/632 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili

tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili kooperatifin yaptığı binaların kuralarının çekilerek ortaklara teslim

edildiğini, anasözleşmenin 61.maddesi uyarınca binalar arası nesafet farkının tespiti amacıyla

bilirkişi raporu alındığını, buna göre davalının ödemesi gereken miktarın 650.000.OOO.T1.

olduğunu, diğer üyelerin ödeme yapmalarına rağmen davalının ödemediğini, yapılan icra takibine haksız olarak itiraz edildiğini beyanla itirazın iptaline, takibin devamına, %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, bilirkişi tespit raporunun genel kurulda görüşülerek kesinleştirilmediğini,

doğrudan üyelerden istenmesinin usulsüz olduğunu, raporda gerçek bir denkleştirmenin

bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre, istemin şerefiye bedelinden

kaynaklandığı, davacı tarafından yaptırılan tespitte alınan raporun hatalı olduğu, mahkemece

yaptırılan bilirkişi incelemesi ile davalıya ait dükkanın şerefiye bedelinin tespit edilmiş olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, takibin 360.000.000.T1. asıl alacak üzerinden devamına, icra inkar tazminatı isteminin reddine karar verilmiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

Dava, davalıya kooperatif ortağı sıfatıyla tahsis edilen bağımsız bölümüne ilişkin şerefiye

bedelinin tahsili amacıyla yapılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir.

Davacı kooperatifin 30.04.1995 tarihli genel kurulunda şerefiye ve değerlendirmelerin

mahkemece yapılmasının ortakların bilgisine sunulduğu ve bu konuda yönetim kurulunun yetkili kılınmasına oybirliği ile karar verildiği, İzmir 8. Asliye Hukuk Mahkemesinde 146 kooperatif üyesinin hasım gösterildiği tespit istemi neticesinde alınan rapora istinaden davalıdan şerefiye bedeli istendiği konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık, şerefiye tespit usulünün anasözleşme ve kanunu uygun olup olmadığı ve miktarı üzerinde toplanmaktadır.

Konutların kıymet taktirlerinin belirlenmesi hususu Kooperatif Anasözleşmesinin 61. maddesinde düzenlenmiş olup, buna göre geçici maliyetlerin tespitinden sonra yönetim kurulu

tarafından oluşturulacak üç kişilik bilirkişi heyeti tarafından konutların yeri, yapı durumu ve sair özellikleri göre kıymet taktiri yapılacaktır. Hernekadar yönetim kuruluna verilmiş bilirkişilerin belirlenmesi yetkisi genel kurulca mahkemeye tevdi edilmiş ise de, en üst karar organı olan genel kurulda bu konuda karar alınmasında bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Ancak, mahkemece alınan bilirkişi raporu hakkında anasözleşmenin 61/2. Madde hükümlerinin tatbiki gerekirken tespit raporunun üyelere tebliğine ilişkin bir bilgi dosyada bulunmadığı halde bir kısım ortakların tespit dosyasına itirazlarım bildirmiş oldukları görülmüştür. İtirazlar hususunda ne gibi işlem yapıldığı tespit edilmediği gibi, davacı vekilinin itirazların geri alındığı iddiası da araştırılmamıştır. O halde mahkemece yapılacak olan iş, anasözleşme 61 .maddesine uygun bir kıymet taktiri bulunup bulunmadığını, itirazlar üzerine ne gibi işlem yapıldığını, kesinleşen bir kıymet taktiri bulunup bulunmadığını tespit ile hasıl olacak sonuca göre davalının ödemesi gereken kesinleşmiş bir miktarın olup olmadığının belirlenmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.

2-Kabule göre de, kıymet taktirinin ne şekilde yapılacağı anasözleşme 61.maddede

düzenlenmiş bulunmasına göre, bu usulün aşılarak mahkemece sadece davalıya ait dükkanın

incelenmek suretiyle ödemesi gereken şerefiye bedelinin tespiti yoluna gidilmesi de doğru

görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda l ve 2 numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz

itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 6.11.2000 tarihinde oybirliğiyle karar erildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972