 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2000/6593
K: 2000/7474
T: 10.10.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
A. Tel Üretimi A.Ş İle E. Çivi San.ve Tic.A.Ş arasındaki davadan dolayı Beyoğlu
Asliye 2.Ticaret Mahkemesi'nce verilen 15.12.1999 gün ve 1999/87-557 sayılı kararı onayan
Daire'nin 6.4.2000 gün ve 2000/1674-2000/2713 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının şarjör halindeki satıma bağlı tabanca çivisi tasarım tescilinin
harcıalem olup, yenilik unsuru taşımadığını ileri sürerek, tasarım tescilinin iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne ilişkin verilen karar Dairemizin 6.4.2000 tarihli ilamında
belirtilen nedenlerle davalı yararına bozulmuştur.
Bu defa, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dava, tasarım tescilinin iptaline ilişkin olup, dava dilekçesinde, davalı tarafından sağlanan
tasarım tescilinin Rulo Çivi (Dizme çivi) sistemine ait olduğu açıklandıktan sonra, bu sistemin
harcıalem olduğu, davalı tasarımının yeni ve ayırdedicilik özelliği bulunmadığı belirtilmiş ve delil olarak da, davacı gerek kendi broşürlerine ve gerekse Türkiye ve diğer ülkelerde yayınlanan dergi ve broşürler ile üretimlere dayanmıştır.
554 sayılı KHK'nin 6 ncı maddesi anlamında "yenilik" ve 7 nci maddesine göre "ayırt
edicilik" unsurlarının bulunmadığı iddiasına dayalı böyle bir davanın yine anılan KHK'nin 44
A ncü maddesi gereğince herkesçe açılabileceği hüküm altına alınmıştır. Kaldı ki, davacının aynı sistem ile üretim yaptığı taraflar arasında ihtilafsızdır. Davacı iddiasını, aynı sistem ile daha önceden kendisinin veya gerek yurt içinde gerekse yurt dışında başkasının üretim yaptığını ispat ve kanıtlayabilir. Davacı gerek dava dilekçesinde ve gerekse delil listesinde bu iddia ve delillere dayanmış olup, keşif günü aynı sistem ile üretilmiş başkalarına ait "Rulo çivi"leri ibraz etmesi sonuca etkili değildir. Kaldı ki, deliller bilirkişiye davalı vekilinin huzurunda teslim edildiği halde davalı vekili hemen karşı çıkmamıştır. Bu durumda, davacı tarafından delillerin genişletildiği yönündeki sonradan yapılan itiraz ve savunmaya itibar etmek mümkün değildir. Hükme dayanak yapılan uzman bilirkişi raporunda, davalı tasarım tescilinde yenilik ve ayırdedicilik vasfının bulunmadığı, öte yandan, 554 sayılı KHK.nin l0.maddesine göre de koruma kapsamı dışında kaldığı açıkça tespit olunduğuna göre, davanın kabulüne ilişkin verilen kararın onanması gerekirken, yazılı gerekçeler ile bozulması doğru görülmemiş, davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının
kabulü ile, Dairemizin 6.4.2000 tarih ve 2000/1674-2713 sayılı bozma kararının kaldırılmasına ve mahkeme kararının ONANMASINA, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, önceki temyizden dolayı 2.080.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10.10.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.