Taraflar arasındaki davanın Menemen Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 20.06.1999 tarih ve 1993/656 - 1999/295 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı D. İnş.

vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Türkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :

Davacı vekili, müvekkili ile dava1ardan D. Ltd. Şti.nin diğer davalı E. Ltd. Şti.nin yarı yarıya ortakları olduğunu ortaklar arasında derin görüş ayrılığı nedeniyle şirket maksat ve gayesine uygun hiçbir iş yapılmadığını, masraflar ve harcamalar nedeniyle şirket sermayesinin kaybedildiğini, mevcudunun üzerinde borca girdiğini, davalı ortak tarafından şirketin borçlandırıldığını, fesih için muhik sebep bulunduğunu bunun yanında D. Ltd.şti.nin nevi değiştirerek A.Ş. olduğunu, bu durumda E. Ltd.ştl.nin tek ortaklı kaldığını, Ltd.Şti.lerde ortak değişikliği için diğer ortağın veya ortaklar kurulunun muvafakati gerektiğini, müvekkilinin muvafakati bulunmadığını beyanla E. Ltd.Şti.nin feshine ve tasfiyesine, tasfiye memuru atanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı D. İnş A.Ş. vekili, E. Ltd.şti.nin çalıştığı iş kolu itibariyle zarar etmesinin mümkün olmadığını davacının aynı iş için Manisa'da fabrika kurduğunu bu nedenle E. 'un atıl durumda kalmasını istediğini, davacının şirkete hiçbir masraf yapmadığını, tüm masrafların müvekkili şirket tarafından yapıldığını, yapılan bu masraflar için icra takibine girişilmiş olduğunu, bir usulsüzlük bulunmadığını, müvekkili şirketin esas sermayesini artırarak nevi değiştirip bütün hak ve borçları ile A.Ş. olduğunu, şirketin tek ortaklı kaldığı iddiasının gerçek dışı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, alakalı şirkette esas sermayenin tamamlanması veya 1/3'ü ile yetinilmesi kararı bulunmadığı, davalı D. Ltd.Şti.nin Anonim Şirkete dönüşmesi nedeniyle şirketin tek ortaklı kaldığı ve davalı E. Ltd. Şti.nin 3476 s. K. Hükümlerine intibak etmediği, münfesih

durumda bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalı E. Ltd. şti.nin feshine, fesih sebebiyle tasfiyesine, tasfiye memuru olarak Turan'ın görevlendirilmesine karar verilmiştir.

Kararı, davalı D. A.Ş. vekili temyiz etmiştir.

Dava, davalı E. Limited şirketinin feshi ve tasfiyesi istemine ilişkindir.

Limited şirketlerin İnfisah sebeplerini düzenleyen Türk Ticaret Kanunu 'nün 549. maddesinin 4. bendinde "ortaklardan birinin talebi üzerine ve muhik sebeplerden dolayı mahkeme kararı ile şirket infisah eder" hükmü bulunmaktadır. Bu maddedeki muhik sebep her olayın özelliğine göre mahkemece değerlendirilmelidir.

Somut olay incelendiğinde, davacı ile davalılardan D. İnşaat AŞ. fesih ve tasfiyesi istenilen E. Limited  Şirketi'nin %50 paya sahip ortakları olduğu ve davaya konu şirketin 1986 yılında kurulmasını takiben ortakları arasında görüş ve fikir ihtarnameler gönderilmeye başladığı, 1987 yılından itibaren karşılıklı ihtarnameler gönderilmeye başlandığı ve nihayet ilk olarak 1989 yılında şirketin fesih ve tasfiyesi için dava açılmış olduğu, bu davanın 1993 yılında takipsizlik neticesinde açılmamış sayılmasına karar verildiği, bu süre zarfında şirketin faaliyete geçemeyip atıl durumda kaldığı, şirket giderlerini ortaklarından aldığı borçlarla kapatmaya çalıştığı, bu borçlara ilişkin icra takiplerine uğradığı, şirketin çalışamaz

durumda olduğu dosyaya ibraz edilen belgelerle anlaşılmıştır. O halde, yukarıda anılan kanun maddesi uyarınca, şirketi ortakları arasındaki anlaşmazlık limited şirketin mahkemece feshi için kanuni haklı nedenlerin oluştuğu kabul edilmelidir. Mahkemece şirketin feshi ve tasfiyesine ve tasfiye memuru atanmasına ilişkin kararda bu nedenle isabetsizlik yok ise de davanın kabulüne gerekçe olarak gösterilen olguların yerinde olmadığı, ancak bu durumun bozma nedeni olmadığı düşünülerek yukarıda anılan gerekçelerle sonucu itibariyle doğru olan hükmün onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı D. AŞ. vekilinin temyiz itirazlarının reddi      ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 710.000. lira temyiz ilam harcının   temyiz edenden alınmasına, 21.02.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972