 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2000/514
K: 2001/2784
T: 03.04.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın İstanbul Asliye l0.Ticaret Mahkemesince görülerek verilen
18.5.2000 tarih ve 1999/652-2000/474 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak
davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 3.4.2001 günde davalı avukatı Taylan gelip, davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukat dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirkete Zorunlu Trafik Sigortası ve İhtiyari Mali Sorumluluk Sigortası
poliçeleriyle sigortalı araçta yolcu olan müvekkillerinin murisinin, aracın devrilmesi sonucu
öldüğünü, sigorta tazminatlarını ödemeyen davalı aleyhine girişilen icra takibine ise davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, takibin 3 milyar asıl alacak, 800 milyon işlemiş faiz üzerinden devamını davalının %100 oranda inkar tazminatıyla mahkum edilmesini dava etmiştir.
Davalı vekili, Zorunlu Trafik Poliçesinin ölüm tazminatının 1.500.000.000 TL ile sınırlı,
İhtiyari Mali Sorumluluk Poliçesi limitinin ise 400.000.000 TL olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacıların davalı tarafından
düzenlenen poliçe tazminatlarının, talep ettiği miktardan fazla olduğu gerekçesiyle taleple bağlı olarak 3 milyar asıl alacağın kaza tarihinden itibaren %80 oranını aşmamak üzerine takibin devamına, %40 oranını aşmamak üzerine takibin devamına, %40 inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan
delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı vekilinin aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Zorunlu Trafik Sigortasında sigortacının sorumlu olduğu miktarların en az tutarlarının ilgili
bakanlıkça sigortaya konu olan motorlu araçların cinsleri dikkate alınmak suretiyle saptanması gerektiği 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 93.maddesi ile hüküm altına alınmış bulunmaktadır. Tarife tesbit görevi halen "Hazine Müsteşarlığı'nca" yürütülmektedir. Z.M.S.S poliçesi Hazine Müsteşarlığının belirlediği limitleri aşamaz. Bu yasal zorunluluk karşısında, limitleri aşan poliçelerin, limitleri aşan kısımları geçersizdir.
Bu durumda, mahkemece ilgili tarife örnekleri taraflara ibraz ettirilerek veya müsteşarlıktan
olay tarihinden Zorunlu Trafik Sigortası poliçesinin ölüm tazminatlarına ilişkin olarak belirlenen azami poliçe limiti sorularak, poliçe limiti aşılmamak suretiyle, davacıların isteyebileceği sigorta tazminatının saptanması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
3-Davacıların trafik sigortası tazminatı için davalı şirkete 30.10.1998 tarihinde başvurdukları
anlaşıldığından, faizin başlangıcı yönünden 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 99.maddesi uyarınca ihbar tarihinden itibaren 8 iş günü sonra davalı temerrüde düşmüş sayılacağının gözetilmeden olay tarihinden itibaren faize karar verilmesi de doğru olmadığı gibi, alacak likit olmayıp, yargılamayı gerektirdiğinden icra inkar tazminatına ilişkin kurulması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının
reddine, 2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 100.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine, 3.4.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.