Taraflar arasındaki davanın İstanbul Asliye 7.Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 1.2.2000 tarih ve 1999/106-2000/26 sayılı kararınYargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, müvekkilin %14 oranında pay sahibi bulunduğu davalı şirketin 16.12.1998 tarihinde yapılan olağanüstü genel kurulunda Bakanlık'tan alınan izne göre sermaye 700 milyar TL'den 800 milyar TL ye çıkarılması gerekir iken gündeme bağlılık ilkesi çiğnenerek 1 Trilyon TL'ye arttırım kararı alındığını, alınan kararın müvekkilin şirketteki payını düşürmeye yönelik olup kanun anasözleşme ve afaki iyiniyet kurallarına aykırı olduğunu ileri sürerek genel kurul kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davalı şirketin sermayesinin 700 milyar TL'den 1 Trilyon TL'ye çıkarılmasına ilişkin kararın %80 çoğunlukla alındığı, sermaye artışına karar verilmesinin şirketin mali durumu itibariyle zorunlu olduğu, davacının rüchan hakkı kullanım isteminin de bulunmadığı bu nedenle alınan kararın yasa anasözleşme ve iyiniyet kurallarına aykırılık taşımadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı şirketin genel kurul gündeminde sermaye arttırılması konusunun yer aldığı, bu gündem maddesi gereğince yapılan görüşmeler sırasında şirketin sermayesinin 1.700.000.000 TL'den 1.800.000.000 TL ye arttırılmasına izin alınmasına rağmen, anasözleşmedeki karar nisaplarına uygun olarak 2.000.000.000 TL ye çıkarılması kararı verilmesinin kanun ve anasözleşmeye aykırılığının sözkonusu olmayıp, TTK.nun 386.maddesi gereğince Ticaret Bakanlığı'ndan izin alınmasının mümkün olmasına, izin alınmadığı takdirde dekanlığın bu hususta yeniden genel kurulu toplantıya çağırma hakkı bulunmasına bu çözüm yolunun öğretide de benimsendiğinin (Moroğlu-Erdoğan Anonim Ortaklıkta esas sermaye artırımı İst.1972-s.49) anlaşılmasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, 2.080.000.-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile  temyiz edenden alınmasına 29.6.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972