Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 2.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 23.2.2000 tarih ve 1999/829-2000/134 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus taralından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanaktan ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra isin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilin adına tescilli "F. Mimarlık Taahhüt Ticaret AŞ" unvanını 8.4.1982 tarihinden beri kullandığını, "Feka" ibaresini 1982 den bu yana marka olarak da meşhur ve maruf hale getirdiğini ve 16.7.1998 tarihinde "Feka Mimarlık Taahhüt Ticaret AŞ" markasını tescil ettirdiğini, davalının ise iltibas yaratacak şekilde "Feka" ibaresini ticaret unvanına aldığını ileri sürerek, davalının marka ve unvana tecavüzün menini, anılan ibarenin davalı unvanından çıkarılmasını ve maddi tazminat talebi saklı kalmak kaydıyla 1.000.000.000._TL manevi tazminatın faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, müvekkili şirketin ikametgahının olduğu İzmir Mahkemelerinin yetkili olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanan delillere göre, davalı şirket ikametgahı bulunan, haksız eylemin meydana geldiği ve 556 sayılı KHK nin 63/2. maddesi uyarınca yetkili yer olan İzmir Mahkemeleri'nin yetkili olduğu gerekçesiyle, mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.

Kararı, davacı, vekili temyiz etmiştir.

Davacının istemi, unvana tecavüz yanında, markaya tecavüzün menim de içermekte olduğundan, marka hakkına tecavüz halinde açılacak hukuk davalarında yetkili mahkemeyi gösteren 556 sayılı KHK nin 63/1 maddesinin olayda uygulanma imkanı bulunmaktadır. Zira, 556 saydı KHK nin 63/2. madde ve fıkrası davacının Türkiye'de ikamet etmemesi halinde uygulanacak yetki kuralını düzenlemekte olup, davada bu fıkra hükmünün uygulanabilirliği bulunmamakla, öte yandan anılan Kararname fıkrasında gösterilen yetkili yer ile mahkemenin yetkili kabul ettiği davalı ikametgahı mahkemesi arasında da en ufak bir bağlantı görülmediğinden mahkeme kararına dayanak yapılan madde ve fıkranın yanlış gösterildiği de anlaşılmaktadır.

556  sayılı  KHK.nın 63/1   fıkrasında, marka sahibi tarafından,  üçüncü kişiler  aleyhine açılacak hukuk davalarında yetkili mahkemenin cavacının ikametgahının olduğu veya suçun işlendiği veya tecavüz fiilinin etkilerini görüldüğü yerdeki mahkeme olduğu belirtilmiştir. Dava, anılan Kararname hükmünde gösterilen, davacının ikametgahı mahkemesinde açıldığından, davanın açıldığı mahkemenin yetkisizliğinden söz edilemez Mahkemece davalının yetki itirazının reddiyle, diğer hususların incelenmesine geçilmesi gerekirken, yazılı  şekilde mahkemenin yetkisizliğine dair hüküm  tesisi yerinde güt ölmediğinden kararın bu

nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ:Yukarda   açıklanan  nedenlerle  davacı  vekilinin  temyiz  itirazlarının  kabulü  ile  kararın  davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 05.06.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972