ÖZET : Davalının işyerinde saptanan dava konusu kumaşların satın alma tarihi, davacının endüstriyel tasarımlarının tescil tarihlerinden daha önceye tekabül etmektedir. Bu nedenle davalı tarafın davaya konu kumaşları dava dışı bir kişiden satın aldığı savunması üzerinde durulmalı, gerekirse ilgili ceza dosyası da getirtilip 554 sayılı Endüstriyel Tasarımların Korunması Hakkındaki KHK nın 23. maddesi hükmü koşullarının somut uyuşmazlıktaki olguları çerçevesinde, davalı yönünden oluşup oluşmadığı tartışılıp bir karar verilmelidir.

 

Taraflar arasındaki davanın (Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce görülerek verilen 25.11.1999 tarih ve 1998/855-1999/633 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 2.5.2000 günde davalı avukatı geldi davacı avukatı tebligata rağmen gelmedi temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, davalının müvekkilince geliştirilen endüstriyel tasarım tescilli özgün döşemelik kumaş tasarımlarını taklit ederek üretim yaptığını ileri sürerek, haksız rekabetin tesbiti ve önlenmesi ile ikişer milyar lira maddi ve manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, müvekkilinin iddiaya konu kumaşları davacının tescil tarihinden önce dava dışı bir kişiden satın aldığını, değerleri arasında benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, sunulan ve toplanan kanıtlar ile bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı tarafından satışa sunulan kumaşların davacıya ait tescilli desenlerle ayırt edilemeyecek şekilde benzerlik taşıdığı, davalı bu kumaşların üreticisi olmasa bile 554 s. KHK. nin 13, 17 ve 48. maddeleri uyarınca faaliyetinin davacının tescilli endüstriyel tasarım haklarına tecavüz oluşturduğu, istenebilecek maddi tazminatın (1.776.000.000) lira olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile tasarım hakkına tecavüz ve haksız rekabetin tesbit ve önlenmesine. (1.776.000.000) lira maddi ve taktir edilen (250.000.000) lira manevi tazminatın davalıdan tahsiline maddi tazminata reeskont, manevi tazminata yasal faiz yürütülmesine karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

554 sayılı Endüstriyel Tasarımların Korunması Hakkındaki Kanun Hükmünde Kararname'nin 23. maddesi hükmüne göre, tescil başvurusunun yapıldığı tarihten veya rüçhan hakkının oluştuğu tarihten önce, tescilli tasarımın koruma kapsamına giren ve tescile konu endüstriyel tasarımdan bağımsız olarak geliştirilmiş ve ancak o tarihte henüz aleniyet kazanmamış bir tasarımı kullanmaya başlamış veya kullanımı için ciddi girişlerde bulunup önlemler almış olan kişi ve kişilerin iyiniyetli davranmış olmaları koşuluyla tescilli tasarım sahibinin bu kişi veya kişilerin sözkonusu tasarımı kullanmaya başlamalarını veya başlanmışsa önlemeye yetkisi yoktur. Tescilli tasarımdan bağımsız ve iyiniyete dayalı olarak oluşturulmuş olması kaydı ile tescilli tasarıma benzer tasarımı geliştiren ve üreten koruyan bu yasa hükmünün üre ticiden tescilli tasarıma benzerlik gösteren ürünü edinmiş olan müşteriyi de kapsayacağı kuşkusudur.

Davacının endüstriyel tasarımlarının tescil tarihleri 24.1.1997 ve 24.3.1997 olmasına karşın, davalının toptan satış işyerinde saptanan ve davacının tescilli tasarımına konu desene özdeşlik derecesinde benzerlik gösteren döşemelik kumaşların dava dışı üreticiden satın alınma tarihi ise daha önceye tekabül etmektedir. Bu bakımından, davalı vekilinin bu yöndeki 'savunması üzerinde durulup gerekirse ilgili ceza dosyası da getirtilip incelenerek anılan yasa maddesi hükmü koşullarının somut uyuşmazlıktaki olguları çerçevesinde davalı yönünden oluşup oluşmadığı tartışılıp karara bağlanmalı iken, bu savunma değerlendirilmeden eksik incelemeye dayalı biçimde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına (BOZULMASINA), 65.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 2.5.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972