Karar Özeti: 1- Ünvana tecavüz eden ve haksız rekabeti yapan, davalı şirket tüzel kişiliği olduğuna göre, dava, sadece şirket hakkında açılabilir.

Taraflar arasındaki davanın (Bafra 1. Asliye Hukuk Ticaret Mahkemesi)nce görülerek verilen 16.12.1999 tarih ve 1998/375-1999/417 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirketin "G.... K...." ticaret unvanım tescil ettirdikten sonra, davalı şirketin "Ö.... G...." olan unvanım "G.... K...." şeklinde tescil ettirdiğini, ticaret unvanım kullanım hakkının münhasıran kendilerine ait olduğunu, davalı yanın kötü niyetle bu davranışı yaptığını, tarafların daha önce ortak olduğunu, davalıların hala ortaklarmış gibi bir izlenim yaratmak istediklerini, bu durumun 3. kişileri yanıltıcı bir eylem olup, haksız rekabet oluşturduğunu ileri sürerek, davalının ünvana tecavüzünün ve haksiz rekabetinin önlenmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davalı şirketin ortaklarına husumet yöneltilemeyeceğini, davalı şirketin ortakları ile, müvekkili şirket ortaklarının amca çocuğu olduklarım ve hısımlık nedeniyle aynı soyadını taşıdıklarım, bu nedenle "G.... K...." ibaresinde iltibas ve haksız rekabetin söz konusu olmadığını, müvekkilinin tesellinin daha eski olduğunu, iştigal alanlarının da farklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.

Mahkeme, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, yaptırılan bilirkişi incelemesinde, davalı şirketin daha önce kurulmuş olduğu, davacı şirketin aynı unvan ile daha önce faaliyette bulunduğunu kanıtlayamadığı her iki şirketin aynı soyadını taşıyan hısımlar tarafından kuruluş olması nedeniyle ünvanlarında yer verdikleri "G.... K...." ve "Ö...." eklerinin soyadlarından neşet ettiği, bunun ise mahalli örf ve ticari teamüllere uygun bulunduğu, şirket konularında bazı farklılıklar bulunduğu, dolayısıyla iltibasın söz konusu olmadığının belirtildiği, aynı soyadını taşıyan kişilerin bu soyadını kullanabileceklerinin Yargıtay İçtihatlarınca da, kabul edildiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

1- Dava, ticaret ünvanına tecavüz ve haksız rekabetin önlenmesi istemi-ne ilişkindir. Ünvana tecavüz eden ve haksız rekabeti yapan davalı şirket tüzel kişiliği olduğuna göre, davanın sadece şirket hakkında açılabileceği, gerçek kişi ortaklara böyle bir dava yöneltilemeyeceği ve bu kişiler hakkındaki davanın husumet nedeniyle reddi gerekirken, esas yönünden reddi doğru değil ise de, davalı ortaklar hakkında verilen red kararı sonucu itibariyle doğru görüldüğünden kararın bu bölümünün onanması gerekmiştir.

2- Ancak TTK.nun 52. maddesinde "usulen tescil ve ilan edilmiş olan ticaret unvanım kullanmak hakkı, münhasıran sahibine olacağı" öngörülmüştür. Davacı şirketin "G.... K...." ibaresini taşıyan unvanı 4.4.1998 tarihli Sicil Gazetesi'nde ilan ettirdiği, davalının ise "Ö...." ibareli unvanı kullanırken 4.5.1998'de "G.... K....." ibareli unvanı tescil ettirdiği- konusunda uyuşmazlık yoktur. Yukarıda belirtilen kanun hükmü karşısında, dava konuşu unvanı kullanma hakkı yalnızca davacı şirkete aittir. Ancak, her iki şirketin ortaklarının soyadının G.... olduğu da, ihtilafsızdır.

TTK.nun   47/2. maddesinde "bir hükmi şahsın ticaret ünvanına Türkiye'nin herhangi bir sicil dairesinde daha önce tescil edilmiş bulunan diğer bir unvandan ayırdedilmesi için gerekli olduğu takdirde, lüzumlu ilavelerin yapılması zorunludur" hükmü yer almıştır. Davacı şirket, "G.... K...." unvanım daha önceden tescil ettirip, kullanma hakkına sahip olduğuna göre, aynı soyadı taşıyan kişilerden oluşan davalı şirketin ünvanında "G.... K...." ibaresini kullanma hakkı mevcut ise de, anılan kanun hükmü çerçevesinde ayırt edici ilaveler yapma zorunluluğu bulunduğu da, bir gerçektir. Davalı şirket ünvanında bu anlamda ayırtedici ilaveler bulunmadığı ve unvanı davacınınkiyle tıpa tıp benzer şekilde kullanmak istediği anlaşıldığına göre, davanın kabulüne karar verilmek gerekirken, yazılı gerekçelerle reddi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.

Sonuç: Yukarıda (1) no'lu bentte yazılı nedenlerle kararın (ONANMASINA), (2) no'lu bentte yazılı nedenlerle kararın davacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.5.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972