 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2000/3731
K: 2000/4404
T: 25.05.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 29,12,1999 tarih ve 1993/695-1999/58? sayılı kararırı Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekili
tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirkete ait Roadstar markasının davalı Patent Enstitüsü nezdinde 1934 yılından başlamak üzere beş ayrı kez tescil edilmiş olduğunu, davalı şirketin Radiostar markasını 11.06.1997 tarihinde tescil ettirmek üzere yaptığı başvuruya itiraz ettiklerini, davalı idarenin itirazı yerinde bulmayarak reddine karar verdiğini, yeniden inceleme ve değerlendirme üst kuruluna yapılan itirazında reddedildiğini, markalarının tanınmış marka olduğunu, davalı markasının iltibasa yol açacağını, marka tescil talebinin reddi için mutlak ve nispi red sebeplerinin bulunduğunu beyanla davalı idarenin yeniden inceleme ve değerlendirme kurulunun 12.O5.199S tarihli kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Patent Enstitüsü Başkanlığı vekili, davacı ve davalı markalarının tamamen farklı olduğunu, karıştırılmalarının mümkün olmadığını, davacının tanınmış marka olduğunu diğer
markalarla bu nedenle karıştırılmayacağım, kelime anlamlarının da farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, tarafların kullandıkları markalar, ürünler, alameti farika, renk ve logoların birbirinden tamamen farklı olduğunu, benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre, kısmen benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, tescili istenen markanın davacı markası ile benzerlik içerdiği, yan unsur içermesinin KHK.nin 7.maddesinin birinci fıkrasının 8 bendindeki emredici düzenlemeyi ortadan kaldırmayacağı, set halinde kullanılan ürünlerin fiziki olarak ayrılmasının her zaman olanaklı olmadığı, tüketici açısından karışıklık yaratacağı, davalı şirketin benzerlik yanında ithal ettiği ürünlerde Türk Malı ibaresini kullanarak tüketiciyi malın üretim yeri ve coğrafya
kaynağı konusunda yanılttığı., her iki marka arasında vurgu, ses, görünüş ve okunuş benzerliğinin tüketici algılamasında karışıklık yaratacağı gerekçesiyle" davanın kabulü ile davalı Patent Enstitüsünün Yeniden inceleme ve Değerlendirme Kurulunun 12.05.1998 tarihli kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı Patent Enstitüsü vekili ile davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yon bulunmamasına
göre davalı Patent Enstitüsü vekili ile davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı Patent Enstitüsü vekili ile davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün
ONANMASINA 2.080.000 er lira temyiz ilam harçlarından peşin harcın mahsupları ile temyiz eden davalılardan alınmasına, 25.05.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.