Hasımsız olarak açılan davanın Ankara 8.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 29.12.1999 tarih ve 1999/439-1999/591 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Altun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacılar vekili, müvekkiline ait büronun alt katındaki depoyu 17.8.1999 tarihinde pis sı basması sonucu her iki şirkete ait 1994-1995-1996-1997 yıllarına ait dosya ve evrakın ıslanarak okunamaz hale geldiğini ileri sürerek, bu yıllara ait dosya,evrak ve defterler ile ilgili olarak zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece, dosya kapsamına göre, her iki şirketin 1995 yılı ticari defterlerine faturaların düşük tutarlı gösterilmek suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verildiği yolunda inceleme raporları düzenlenmediği, olayın gerçekleştiği adresin her iki şirketin müşterek adresi olmadığı, eşyaların konulduğu depoda çelik raflar bulunmasına rağmen defterlerin rafların üst sıralarına değil de, en alta konulduğu gerek deponun seçiminde gerekse defterlerin konulduğu raf seçiminde gerekli özeni göstermeyerek ziyaa olmasında davacıların kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.

Davacılar vekili, müvekkilleri tarafından arşiv olarak kullanılan yerde bulunan ticari defter ve belgelerin zayi olduğunu ileri sürerek TTK.nun 68/IV maddesi uyarınca zayi belgesi verilmesini istemiştir. Ticari defterler notere tasdik ettirilmemişse bu defterler için zayi belgesi verilmesi istenemez. Her ne kadar davacılara ait ticari defterlerin noterden açılış tasdiği yaptırılmış ise de, kapanış tasdiklerinin yaptırılmadığı anlaşılmaktadır. Usulünce tasdik ettirilmemiş defterler için zayi belgesi verilmesi istenemeyeceğine ve dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, 2.080.000.- lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına 22.5.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972