Taraflar arasındaki davanın Ankara 5.Aslıve Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 25.3.1999 tarih ve 1997/468-1999/175 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından islenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Salih Çelik tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanaktan ve tüm belgeler okunup, incelendikten somu işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalının müvekkili enstitü ile marka sözleşmesi yapmadan TSE. Markasını ürettiği ürünlerde kullandığını ileri sürerek, markaya tecavüzün menine TSE. Belgelendirme Talimatının 29.maddesi uyarınca hesap ettikleri 395 milyon lira maddi, 360 milyon lira manevi olmak üzere toplam 755.000.000 ika tazminatın faiziyle birlikte tahsiline, hükmün ilanıma, ürünlerin toplatılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, müvekkilinin ürettiği parafudi (yıldırımlık) ların üretiminin TSE. Standartlarına uygunluğu konusunda davacı ile yaptığı anlaşma uyarınca 4.7.1994 tarihinden itibaren l yıl süre ile ürünleri TSE. İzin belgeleriyle piyasaya sürdüğünü, daha sonra Aralık 1997 ayına kadar üretime ara verdiğim, tekrar üretime karar verdiğinde TSE.ye uygunluk ve kalite kontrolü için numune ürettiğini, davacının yaptırdığı tesbite görülenlerin önceki belge ile üretilenlerin kutuları olduğunu, bazılarının numune için üretilenler olduğunu, zaten 17.6.1997 tarihinde de yeni başvuru yaptıklarım ve 1.12.1997 farilimde de belge aldıklarım, manevi tazminat talebinin ise koşullarının oluşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savurana ve toplanan kanıtlar, benimsenen bilirkişi, raporu doğrultusunda davalının davacı ile sözleşme yapmadığı dönemde işyerinde yapılan tesbitte çok miktarda istif edilmiş, ambalajlanmış parafuduların görüldüğü, üzerlerinde TSE. Markasının bulunduğu, bunların satışa arz edilmek için hazırlandığı, davalının bu şekilde markaya tecavüz eylemini işlediği, gerekçeleriyle davanın kabulüne, davalının, davacının marka hakkına vaki tecavüzünün menine maddi tazminata ilişkin isteminin kısmen

kabulüne, toplam 45.000.000 liranın faiziyle davalıdan tahsiline, üretilen parafuduların kaliteli olup olmadıklarının tesbitinin ele geçirilmeyişi nedeniyle mümkün olamayışı ve davacının duruşmada ürünlerin emsallerine göre standartların altında olduğu yönünde bir iddialarının olmadığını beyan etmesi dikkate alındığında talimatın 29. maddesine yazılı manevi tazminat koşullarının oluştuğunun kanıtlanamadığı gerekçeleriyle bu istemin reddine, hükmün ilamına, diğer isteklerinin reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme karanımı gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin sair teniyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-Dava, davalının davacı Enstitü ile sözleşme yapmaksızın "TSE" markasını kullanmasından kaynaklanan tecavüzün önlenmesi, maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.

Türk Standartları Ensitüsü Belgelendirme Talimatının 2.1.maddesine göre "TSE" markası, üzerine veya ambalajına konulduğu malların ilgili Türk Standardına uygun olarak imal edilip, piyasaya atfedildiklerini belirten ve Enstitü ile yapılacak bir sözleşme çerçevesinde kullanılabilen 551 savdı KHK. uyarınca 5 ayrı tipte tescil edilen monogomlardır.        Davalının, sözleşme yapmadığı dönemde davacının yaptırdığı tesbit sırasında, üretilen mallarda ve ambalajlarda TSE. Markasını kullandığı belirlendiğine ve mahkemece de böyle kabul edildiğine göre davalının eylemi 556 sayılı KHK.nin 61.maddesi uyarınca marka hakkına tecavüz sayılan fiillerdendir. Aynı KHK.nin 62.maddesine göre de marka hakkı tecavüze uğrayan marka sahibi, tecavüzün giderilmesi ve maddi ve manevi zararının tazminini mahkemeden talep edebilir. Dairemizin uygulaması da bu doğrultuda bulunmaktadır. Y.11.HD.24.6.1999 3271/5701) Yine 132 sayılı TSE Kanunu'na dayanılarak çıkarılan 18.10.1996 tarihli yönetmeliğin 29.maddesirıue de "Kamu Kuruluşunun manevi itibarını haksız rekabet ortamı yaratarak kamu yararını zedeleyecek şekilde kullanılması ve kamu oyunu yanıltarak Enstitü'ye duyulan güveni sarsması nedeniyle firmanın büyüklüğü gözönüne alınarak dava tarihindeki marka ve belge kullandırma ücreti taban miktarından az olmamak üzere tavan miktarının 10 katına kadar manevi tazminat davaları açılır" hükmüne ver verilmiştir.

O halde, mahkemece davalının eylemi. TSK. Markasına dolayısıyla TSE. Kurumuna tüketici tarafından duyulan güveni sarsacağı ve marka sahibi olanlarla olmayanlar masında haksız rekabet ortamı yaratacağı, kamu oyunu yanıltacağı muhakkak olduğundan, davacı kurum lehine münasip miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile bu talebin reddi doğru görülmemiş, kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine. (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı kurum yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27.04.2000 talihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972