Taraflar arasındaki davanın Beyoğlu 2. Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 11.11.1999 tarih ve 1999/342-1999/642 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm

Davacı vekili, davalıların donatan ve acentası olduğu La Luna Delmar gemisinin boğazlardan geçişi nedeniyle tahakkuk ettirilen fener ve tahliye ücreti için davalılar aleyhine girişilen icra takibinin itiraz nedeniyle durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile %40 inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.

Davalı davaya yanıt vermemiştir.

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile 79.347.385 lira asıl alacak ile, 115.847. 183 lira ek ceza olmak üzere toplam 195.194.568 lira üzerinden itirazın iptali ile asli alacağa reeskont oranı üzerinden faiz uygulanmak sureliyle takibin devamına, asıl alacağın %40'ı oranında inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Karan, davacı vekili temyiz etmiştir.

Davacı, takip talebinde, 204.716.088 lira alacağına, tarife gereği aylık %12 ek ücret uygulanmak suretiyle tahsil isteminde bulunmuş, mahkemece, davacının 79.347.385 lira fener ücretine, takıp tarihine kadar tarifenin 14.maddesi gereğince aylık %12 üzerinden uygulanan ek ücreti miktarının 115.847.183 lira olduğu, ek ücretin ağırlaştırılmış faiz niteliğinde olması nedeniyle de takip talihinden itibaren sadece asıl alacağa reeskont oranı üzerinden faiz yürütülebileceği gerekçesiyle ek ücret istemi reddedilmiştir.

Davacının ek ücret talebi ağırlaştırılmış bir gecikme faizi niteliğinde olması, asıl alacak miktarına takip tarihinden itibaren de uygulanmasına engel değildir. O halde mahkemece, talep edilen fener ücretine, takip tarihiden itibaren tarifenin 14.maddesı gereğince aylık %12 ek ücret uygulanmak suretiyle takibin devamına karar vermek gerekir iken, yazılı gerekçeyle reeskont faizi uygulamasına karar verilmesi doğru görülmemiştir. Ancak, anılan eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın 438/7.maddesı gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 1 nolu bendindeki "TC. Merkez Bankasının kısa vadeli krediler için uyguladığı reeskont faizi" ibaresinin çıkarılarak yerine "aylık %12 ek ücret" ibaresinin yazılmasına ve kararın düzeltilmiş bu durumu ile ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21.2.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972