Taraflar arasındaki davanın Mersin Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 5.11.1999 tarih ve 1998/1297-1999/619 sayılı kararınYargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, müvekkilin Akel markası ve Aslan logosunun tescilli marka sahibi olduğunu, davalının ise yurt dışından ithal ettiği prinçleri aslan logosunu taklit suretiyle piyasaya arz için hazırlık yaptığının tesbit edildiğini ileri sürerek, davalının haksız rekabetinin ve iltibasının önlenmesini, Aslan logolu çuvalların imhasını, fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla şimdili 250 milyon TL manevi tazminata ve hüküm özetinin ilanına karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan kanıtlar, bilirkişi raporuna göre, davalının ithal ettiği pirinçlerin ambalajında kullandığı çuvallardaki aslan figürünün davacının tescilli logosu ile iltibas oluşturduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, iltibas suretiyle haksız rekabetin önlenmesine, yargılama sırasında dava konusu çuvallar imha edildiğinden bu konuda kara verilmesine yer olmadığına, 250 milyon TL manevi tazminatın davalıdan tahsili ile hüküm özetinin ilanına karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen ve aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2- Davacının, haksız rekabet oluşturduğunu iddia ettiği "aslan" figörlü pirinç çuvalları, ithal edilen pirincin limanda henüz tahliye edilmeden gemi ambarında tedbir kararı gereğince boşaltılmış ve bilaharede yargılama sırasında tarafların istemi doğrultusunda imha edilmiştir.

556 sayılı KHK.nun 3.6. ve 9.maddelerine göre tescilli markanın korunması ilke olarak Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde geçerli bulunmaktadır. Davalı, haksız rekabete konu emtianın henüz yurda girişi yapılmadığını savunduğuna göre, kararnamenin 62.maddesinde sayılan taleplerden manevi tazminatın koşullarının oluşup oluşmadığını da, tartılmalı hale gelmektedir. Zira davalının, henüz yurt içi yapmadığı, piyasaya sürmediği, herhangi bir kazanç etmediği durumlarda davacının manevi zararının da oluştuğu kabul edilemez. O halde mahkemece, davalının savunmasına ilişkin delilleri toplanıp, 556 sayılı KHK.nun 62/b maddesindeki manevi tazminat isteminin değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir iken, yazılı şekilde eksik incelemeye dayanılarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.4.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972