Taraflar arasındaki davanın İzmir 1.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 1.10.1999 tarih ve 1995/221-1999/878 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 25.4.2000 günde davacı avukatı Ata ile davalı avukatı Yusuf gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkiline ait gemi ile Montreal'den İzmir'e taşınan malın, İzmir'den Derince'ye taşınması işini davalının üstlendiğini, davalının kendisine bağlı araca yüklediği emtianın alıcısına teslim edilmediğini ileri sürerek zararın tazminini talep etmiştir.

Davalı vekili, süresinde yanıt vermemiş, yargılamada müvekkilinin ara taşıyıcı olduğunu, davacının da taşıyıcı olması nedeniyle kendisinden tahsil edilmiş bir para bulunmadığından, dava hakkı olmadığını, taşımayı yapan aracın dava dışı kişiye ait olduğunu müvekkiline husumet düşmediğini savunmuştur.

Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre. TTK .nun 787 .maddesi uyarınıca taşıyıcı aleyhine açılacak davanın ilk veya son taşıyıcıya karşı açılması gerektiği, ara taşıyıcı aleyhine ancak zararın onun taşıması sırasında oluşmuş işe dava açılabileceği, oysa davalının taşımayı piyasadan temin edilen araçların sahipleriyle yapılan sözleşmelerle yaptırıp son taşımacı olmadığı gibi, kara manifestosunda nakil ismi yerinde dava dışı A. Taşımacılık adı yer aldığından A.nın gönderen sıfatıyla ilk taşıyıcı davalının ise ara taşıyıcı olduğu gerekçesiyle davanın husumet yönünden reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Davacının Kanada'dan İzmir Limanı'na taşıma işini yaptığı emtianın, İzmir'den Derince'ye karayolu ile taşınması işi davalı tarafından bizzat ve piyasadan temin edilen araçlar ile yaptırıldığı ve l kamyon yükü emtianın alıcısına teslim edilmediği hususu taraflar arasında çekişmesiz olup, davacı taşıyıcı da mal bedelinin kendisinden tahsil edilmesi nedeniyle iş bu davayı açmış bulunmaktadır.

İşbu dava, mal sahibi veya gönderen tarafından, açılan bir dava olmayıp, olayda TTK.nun 787.maddesi hükümleri uygulanmayacağı gibi, davalı ayrıca kötü niyetli kişiler bularak taşıma yaptırmakla da zararın doğumuna neden olması bakımından zarardan doğrudan sorumludur. Bu durumda işin esasına girilerek, hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle davanın husumet noktasından reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, 65.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan .alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.4.2000 oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972