Taraflar arasında görülen davada Ankara Asliye 9.Ticaret Mahkemesi'nce verilen 6.7.2000

tarih ve 2000/2-344 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve

temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Y. Banu Yalçınkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, tarafların davalı V. Otelcilik ve Turistik Tesisleri İşletmeleri A.Ş.nde paydaş olduklarını, davacının %40, davalı şirketin yönetim kurulu başkanı olan diğer davalı Süreyya'nın %40 ve annesi Özlem Pekuysal'ın %20 payla ortak bulunduklarını, şirket kurucusunun 27.1.1998 tarihinde vefatı üzerine davalı Süreyya'nın davalı şirketi ele geçirdiğini, şirket zararına tasarruflarda bulunduğunu ileri sürerek, her türlü dava ve sair talep hakları saklı kalmak kaydıyla, davalı Süreyya'nın davalı A.Ş.nin yönetim kurulu üyelik ve başkanlığından azline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalılar vekili, davalı Süreyya'nın şirket genel kurulunun kararı ile yönetim kurulu üyeliğine

seçildiğini, bu nedenle aynı yolla görevden alınabileceğini, dava yolu ile üyelikten azlinin mümkün olmadığını, yönetim kurulu başkanının ise, yönetim kurulu üyelerince seçilmesi nedeni ile ancak yönetim kurulu üyelerinin kararı ile görevden alınabileceğini, bu nedenle dava açılmasının mümkün olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece, iddia, savunma ve dava dosyası kapsamı nazara alınarak, yönetim kurulu

üyesinin görevden alınmasının TTK. m. 316 ya göre genel kurul kararı ile olabileceği, yönetim kurulu başkanının ise, yönetim kurulu seçtiği için yönetim kurulu başkanının başkanlık sıfatının alınmasının ancak yönetim kurulu kararı ile mümkün olabileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan

delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına yönetim kurulunca böyle bir istemin reddi halinde davacı ortağın keyfiyeti önce genel kurula ve buradan alacağı karara göre dava yolu ile mahkemeye getirmesi mümkün bulunmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının

reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.160.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.2.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972