 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/955
Karar no: 1999/3440
Tarih: 30.04.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Üsküdar 1. Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 18.6.1998 tarih ve 1997 /5Ü1-1998 /54 6 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Susoy tarafından düzenlenen .rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendik ten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların maliki ve sürücüsü bulundukları vasıtanın tam kusurlu biçimde müvekkili şirket nezdinde kasko sigortalı vasıtaya çarparak, (369.043.166) lira hasar meydana getirdiklerini ileri sürerek, bu miktar tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna nazaran, olayın oluşumunda davalı sürücüye izafe edilebilecek herhangi bir kusur bulunmadığından davanın reddine karar, verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
l - Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve kazanın teknik arıza sonucu meydana gelip, sürücünün sorumluluğunun BK.nun 41. vd. maddeleri uyarınca kusur sorumluluğu olmasına ve bu davalının sorumluluğuna ilişkin olarak dosyaya delil ibraz edilmemiş bulunmasına göre davacı vekilinin davalı Basri hakkındaki tüm temyiz itirazlarının reddi ile bu davalı açısından hükmün onanmasına,
2-davacı vekilinin davalılardan Mustafa hakkındaki temyiz nedenlerine gelince, Teknik arıza umulmayan hal ise de, mücbir sebep değildir. Bu nedenle de araç sahibinin sorumluluğunu ortadan k aldır m az. En azından bakım kusuru söz konusudur. Bu nedenle 8/8 oranındaki teknik arızaya ilişkin sorumluluğun dahi işletene ait olduğunun kabulü gerekir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 86/1. Maddesi uyarınca araç sahibinin sorumluluktan kurtulabilmesi için zararın mücbir sebepten veya kazazedenin veya 3. şahsın ağır kusurundan ileri gelmiş olması gerekir. Bir olayın mücbir sebep olarak nitelendirilebilmesi içinde o olayın önceden sezilemez, karşı konulamaz olması ve harici bir etkenden ileri gelmiş bulunması gerekir. Bu unsurları içermeyen bir olay beklenmedik hal niteliği taşısa dahi mücbir sebep olarak kabul edilemez.
Olayımızda bir teknik arızanın mevcut olduğu kabul edilmiş olmakla beraber bunun önceden sezilemez ve dolayısı ile önlenemez bir nitelik taşıdığı tespit edilememiştir. Bilindiği gibi teknik arızalar çoğu kez aracın periyodik bakımının zamanımda layıkı veçhile yapılmamış olmasından ileri gelir ki bu da araç sahibi için kusur teşkil eder. Kusurun sözkonusu olduğu hallerde ise mücbir sebepten sözedilemez.
Yargıtay'ın teknik arıza konusundaki kökleşmiş içtihadı da bu doğrultudadır. İşte, mahkemece y u k arıda açıklanan bu hususlar gözönünde tutularak teknik arızanın bir mücbir sebep gibi illiyet bağını ortadan kaldırmayacağı ve dolayısıyla araç sahibini sorumluluktan kurtarmayacağı kabul edilip, bilirkişice belirlenen gerçek zarar miktarında sorumluluğuna hükmolunması gerekirken yazılı olduğu şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (l) n o l u bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin davalılardan Basri hakkındaki temyiz itirazlarının reddi ile bu davalıya ilişkin hükmün ONANMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Muşta fa 'hak kındaki temyiz nedenlerinin kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30.04.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.