|
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/9094
Karar No : 2000/204
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Ankara 10.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 30.9.1999 tarih ve 1998/272-1999/935 sayılı kararınYargıtay'ca incelenmesi davalı Şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket tarafından kasko sigorta poliçesi yapılan araca davalıların malik ve sürücüsü oldukları aracın %100 kusurlu olarak çarpması ile meydana gelen 189.745.446 TL hasarın 11.03.1997 tarihinde sigortalıya ödendiğini beyanla bu miktarın ödeme tarihinden itibaren reeskont oranında faizi ile davalılardan rücuen tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda kazanın oluşumunda davalı araç sürücüsünün 8/8 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 184.311.924 TL nın ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile davalı E......'den tahsiline davalı A.... hakkında atiye terk nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı E......... vekili, temyiz etmiştir.
Dava, kasko sigorta poliçesinden kaynaklanan rücu davasıdır.
Davalı E........... vekili, temyiz dilekçesi ile kazaya karıyan aracın finansal kiralama sözleşmesi gereğince dört yıl süreli olarak kazadan önce 28.8.1996 tarihli sözleşme ile dava dışı U........ne kiralandığını savunmuştur.
3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu'nun 9. Ve 17. Maddelerine göre kiralanan aracın mülkiyeti Finansal Kiralama Şirketine ait sözleşme süresince finansal kiralama konusu malın zilyedi olup, sözleşmenin amacına uygun olarak her türlü faydası elde etmek hakkına sahiptir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 3.maddesine göre "...aracın uzun süreli kiralama, ariyet ve rehin gibi hallerde kiracı ... işleten sayılır" hükmü ve aynı kanunun 35. Maddesine göre işletenin ağırlaştırılmış sorumluluk kurallarına göre zarardan sorumlu olacağı kabul edilmiş bulunmasına göre davalı şirketin bu davada husumetinin bulunup bulunmadığının tespiti amacıyla finansal kiralama sözleşmesinin geçerli olup olmadığı ve aracın tesliminin gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılarak hasıl olacak sonuca göre yukarıdaki ilkelerde gözönüne alınmak suretiyle karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21.1.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.