 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1999/8350
Karar No: 1999/10118
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın İstanbul 4.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 21.4.1999 tarih ve 1995/1529-1999/203 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Salih Çelik tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, davalı sigorta şirketine hırsızlık, yangın, cam kırılması poliçeleri ve zeyilnameleri ile kötüniyetli hareketler rizikosunun da teminatıyla sigortalı müvekkiline ait işyerinde 30.1.1993 ve müteakip günlerle 3. Kişiler tarafından haftasonu işyeri kapalı iken kapı kilitleri kırılmak suretiyle içeri girildiğini, demirbaş eşyalar ile emtialara zarar verildiğini ve bazılarının çalındığını, 1.2.1993 günü yaptıkları ihbar üzerine davalının belirlediği eksperin olay yerine hiç gitmeden araştırma yapmadan 3.3.19994 tarihinde 722.731.89 lira zarar hesapladığını, ödenmemesi üzerine çektikleri ihtara davalının hasara ilişkin devam eden ceza ve hukuk davalarının sonuçlarına göre, hasarın teminat kapsamında kalıp kalmadığı ve tutarının ne kadar olduğu hususunda karar verebilecekleri yönünde cevap verdiğini davaların sonuçlanması üzerine karar örneklerinin gönderilmesine rağmen de davalının ödeme yapmadığını ileri sürerek 2.203.146.611 lira zararın 30.1.1993 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, talebin 2 yıllık zamanaşımına uğradığını hasarın oluşmasında davacının ağır kusuru bulunduğunu, sigorta şartlarının müvekkilinden gizlenerek ve yanıltılarak ağırlaştırıldığını sigorta genel şartlarına göre sigortalının kasden rizikonun gerçekleşmesine neden olduğunda veya zarar miktarını arttırıcı eylemlerde bulunduğunda rizikonun teminat dışı kaldığını istenen miktarın fahiş olduğunu zararın eksper raporunda daha düşük hesaplandığını, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia savunma ve toplanan kanıtlar doğrultusunda hırsızlık sigortası genel şartlarının 8/9 maddesi uyarınca işyerinin devri halinde sözleşmenin feshi gerekirken davalı sigortanın bu yola başvurmayıp düzenlediği zeyilnameler ile eski poliçeleri yürürlükte tutarak davacı ile olan sigorta ilişkisini devam ettirdiği zararın davacı şirketten kira alacağı olan S... adındaki kişinin bu alacağını tahsil etmek amacı ile şirkete zorla girip bazı eşyalara el koyması sorumluluk meydana geldiği, bu eylemin kötü niyetle hareketler klozu"çerçevesinde olduğu genel şartların 14.maddesi uyarınca zararın hesabı için verilen mehil sonucu tarafların seçtikleri lakem bilirkişilerin raporuna göre zararın 1.050.000.000 lirasının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına riziko 30.01.1993 tarihinde meydana gelmekle birlikte davalı sigortacı devam eden yazışmalar sonucu 09.04.1994 tarihli yazısında hırsızlık konusunda açılan ceza davasının sonuçlanmasından sonra davacının sigorta isteminin değerlendirilebileceği bildirilmiş olmakla sigortacının zamanaşımına yönelik temyiz itirazlarıda varit bulunmadığından ve davalı sigorta meydana gelen riskin teminat kapsamında olmadığını ileri sürmesi karşısında çekişmenin yargılama yoluyla çözümlenmesine başlandıktan sonra, mahkemece sigorta genel şartlarının ilgili maddeleri gereğince öngörülen prosedür uyarınca atanan hakem bilirkişilerin rapor verdikleri ve bu rapora karşı hırsızlık sigortası poliçesi genel şartlarının 14/g maddesinde öngörülen prosedür içerisinde de bir itiraz vaki bulunmadığına göre hakem bilirkişi raporu esas alınarak hüküm tesis etmesinde yasaya aykırı bir cihat bulunmadığından hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA aşağıda yazılı bakiye 17.500.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden onanmasına 9.12.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.