 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1999/8111
Karar No: 1999/9994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Samsun 1.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 14.6.1999 tarih ve 1998/1478-1999/549 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı K................. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Susoy tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, davalıların maliki, sürücüsü ve sigortacısı bulundukları vasıtanın müvekkiline ait beton aydınlatma direğine çarparak hasarlanmasına neden olunduğunu ileri sürerek (84.780.144) TL hasar bedelinin kaza tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ve faize uygulanacak KDV ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı sigorta vekili, talep olunan tazminatın fahiş olduğunu, haksız fiil tazminatı faizine KDV tatbikinin mümkün olamayacağını, davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna nazaran davanın kabulü ile (84.780.144) TL.nin kaza tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ve faizin KDV'si ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalılardan K.................. vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre mümeyyiz davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Ancak, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Yasası'nda bu verginin matrahına dahil olan kalemler arasında haksız fiil tazminat alacaklarınında bulunduğu yolunda bir hüküm olmadığı gibi, aynı yasanın verginin konusunu belirleyen 1 ve onu izleyen maddelerinde de bu tür tazminatın verginin konusunu oluşturduğuna ilişkin bir hüküm bulunmamaktadır. Anılan yasanın matraha dahil diğer unsurları belirleyen 24/c maddesindeki faizin ancak matraha dahil olan alacaklara yürütülmesi gereken faiz olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda haksız fiil tazminatına yürütülen gecikme faizine katma değer vergisi uygulanması mümkün olmadığından mahkemece, gecikme faizine de KDV uygulanmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı sigorta şirketi yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz ödene iadesine, 6.12.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.