 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/7367
Karar no: 1999/9092
Tarih: 15.11.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Söke Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 10.06.1999 tarih ve 1998/203 - 1999/365 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalıların sahip ve sürücüsü bulunduğu minübüste yolcu olan müvekkillerinin oğlu Ali Şahin'in, kontrolsüz olarak minübüsün kapısının açılması nedeniyle düşerek öldüğünü, araçta istihap haddinin üzerinde yolcu taşımanın da etkisi bulunduğunu ileri sürerek her bir müvekkil için ayrı ayrı 2 milyar TL.'den 4 milyar TL. manevi tazminatın karar tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlara göre, davalıların sahip ve sürücüsü olduğu minübüste yolcu olan murisin düşerek öldüğü, olayda davalı sürücünün 3/8 oranında kusurlu olduğu, çocuklarının ölümü nedeniyle davacıların duyduğu acı ve ızdırap nedeniyle tarafların sosyal ve mali durumları da nazara alınarak 750.000.000.-'ar lira manevi tazminatın yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve taraflar arasındaki uyuşmazlık yolcu taşıma sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, TTK.'nun 806.maddesi hükmüne göre taşıyıcı, yolcuları gidecekleri yere sağ ve salim olarak ulaştırmakla yükümlü olup ve aynı maddenin 2.fıkrasında davalı taşıyıcıya yüklenen kurtuluş beyyinesinin davalı tarafından yerine getirilmemiş olmasına göre yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 40.5500. 000.- lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.11.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.