 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/7174
Karar No : 1999/10173
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Bursa 1.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 31.12.1998 tarih ve 1998/330-1998/1200 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı, davalı banka şubesine yatan maaşını banka kartı ile aldığını, dört aydan buyana banka tarafından tedbir konularak kendisine verilmediğini beyanla müdahalenin men'i ile maaşlarının verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı Banka, davacının kredi kartı borcu bulunması nedeniyle kredi kartları birimince hesabından otomatik olarak tahsil edildiğini beyan etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre davacının davalı banka ile yaptığı kredi kartı üyelik sözleşmesinde bankadaki hesaplarına bankanın alacağına karşılık el koymasını kabul ettiği ve davalı banka tarafından yapılan işleminde davacının borcu nedeniyle bankadaki hesabından mahsup işlemi olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Davalı banka ile Ferdi Kredi sözleşmesi uyarınca kendisine kredi kartı verilen davacı öğretmen olup, maaşlarının da davalı banka vasıtasıyla davacıya ödenmekte olduğu anlaşılmaktadır. Davalı banka ferdi kredi sözleşmesinin 17.maddesine dayanarak kredi kartı ile yapılan harcamalar sebebiyle doğan alacağını davacının maaşının tamamını virmanla elkoymak suretiyle tahsil etmektedir.
Davalı bankaca el konulan davacı maaşı İİK.nun 83.maddesi uyarınca ve kısmen haczi mümkün olan gelirlerdendir. Aynı Kanunun 83/a maddesi uyarınca 83.madde hükmüne aykırı olarak yapılan anlaşmaların geçersiz olacağını da hüküm altına almış bulunmaktadır. Davalı bankanın davacı hakkında icra takibine girişmesi halinde icra müdürünce takdir edilecek ve herhalde maaşının dörtte birinden az olmayacak bir miktarı haczedilebilecekken, bu yola tevessül etmeden, esasen değinilen İİK.nun 83/a maddesi amir hükmüne aykırı bir şeklide maaş gelirinin tamamına elkoyması emredici yasa hükmünü geçersiz kılma amacına yönelik olduğunun kabul ve takdiri gerekir. Esasen davacı 09.07.1998 günlü oturumda Haziran ayından sonra davalı vekilinin de hazır olduğu oturumda davalı bankanın değinilen yasa hükümlerini gözönünde bulundurarak, Haziran maaşından itibaren %20-25 kesinti yapılmaya başlandığını açıklamıştır. Bu nedenlerle mahkemece davacının davası, değinilen yasalara ve dairemizin kökleşen içtihatlarına uygun olması nedeniyle, dava dilekçesindeki talebi de gözönünde bulundurarak gerekli kararın verilmesi icabederken yazılı gerekçelerle davayı reddetmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 10.12.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.