Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 1. Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 29.4.1999 tarih ve 1998/813-1999/233 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Altun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belceler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :

Davacı vekili, Türkiye Futbol Federasyonunca da onaylanan sözleşmeler gereği bazı futbol kulüplerinin yapacağı futbol müsabakalarının televizyon ve radyodan naklen yayın haklarının müvekkiline ait olduğunu, buna rağmen davalının, 18.1.1995 tarihindeki Bursaspor-Galatasaray, 5.2.1995 tarihindeki Altay-Galatasaray maçlarını radyodan yayınlayarak müvekkilini maddi ve manevi zarara uğrattığını ileri sürerek, şimdilik her maç için yüz milyon hesabıyla toplam 200.000.000 TL nın tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, Anayasa ve 2954 sayılı kanun ile verilmiş hak ve yetkiler çerçevesinde yayının gerçekleştirildiğini, kaldı ki tazminat şartlarının da gerçekleşmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar Dairemizin 23.6.1998 gün ve 1998/3122-4805 sayılı kararı ile davalı yararına bozulmuştur .

Davacı vekilinin karar düzeltme istemi Dairemizin 17.11.1998 gün ve 1998/8887-7922 sayılı kararı ile reddedilmiştir.

Mahkemece bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda alınan bilirkişi raporuna göre, dava konusu iki yayın sebebi ile davacının davalı idareden 200.000.000 TL talep etme hakkı bulunduğu gerekçesiyle 200.000.000 TL nın 21.2.1995 dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Dairemizin 23.6.1996 tarihli bozma kararında da belirtildiği üzere, davacı, sözleşmenin ihlali nedeniyle zarara uğradığını ileri sürmüş, maddi zararını da, maç yayınları için ilgililere ödenen paralar ve reklam geliri kayıpları'' olarak açıklamış, yargılama sırasında da, reklam gelirleri ile zarar kalemi hakkındaki davaya atiye terk ettiğini açıklamıştır.

Mahkemece uyulan bozma kararında ayrıca, maçların davalı tarafından radyo ve televizyondan naklen yayınları amacıyla ödenen paraların tazminat olarak davalıdan isteyemeyeceği, davalının bu maçları sır: radyodan yayınlaması nedeniyle bir zarar doğup doğmadığının araştırılması gerektiği belirtilmiştir. Davacı taraf, Dairemizin bozma kararından sonra yeni zarar kalemi ileri sürmemiş, 9.3.1999 tarihli bilirkişi raporunda da, sadece reklam gelir kayıpları belirtilmek suretiyle tazminat miktarı hesaplanmış olmasına göre, kanıtlanamayan davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde kabulü doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 8.11.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972