 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E : 1999/6571
K : 1999/8395
T : 26.10.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Ankara 8.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 23.6.1999 tarih ve 1999/214-668 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Seyfi Çizmeci tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp,, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kuruluşa ait aracın 30.8.1996 tarihinde meydana gelen trafik kazası neticesi hasarlandığını, oluşan zarardan diğer aracın maliki, sürücüsü ve trafik sigortacısı olan davalıların sorumlu olduklarını ileri sürerek 81.966.103 TL tazminatın olay tarihinden itibaren (sigorta şirketinin poliçedeki limit dahilinde sorumlu olması kaydıyla) reeskont oranında temerrüt faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Zeki O..., kazanın oluşunda kusurun kendisinde olduğunu beyan ederek davayı kabul etmiştir.
Diğer davalılar davaya cevap vermemişlerdir. Mahkemece Dairemizin 25.1.1995 tarihli bozma ilamına uyulmuş ve dosyadaki kanıtlar, alınan bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 61.474.578 TL'nın olay tarihinden itibaren reeskont oranında temerrüt faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davalı Zeki O... davacı talebini aynen kabul etmiş ve mahkemece de 9.6.1998 tarihli ilk kararda 81.966.103 TL'nın faizi ile birlikte davalı Zeki O...'dan tahsiline hükmedilmiş olup, davalı Zeki bu kararı temyiz etmediğinden davacı lehine usulü kazanılmış hak doğmuştur. O halde mahkemece anılan meblağın davalı Zeki'den tahsiline karar verilmesi gerekirken bu husus nazara alınmayarak yazılı şekilde 61.474.578 TL'nın tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 26.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.