|
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/6563
Karar no: 1999/10677
Tarih: 21.12.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 1.Asliye Ticaret mahkemesinde görülerek verilen 13.7.1999 tarih ve 1998/1475-1999/503 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 21.12.1999 günde taraf vekilleri gelmediğinden tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış ve dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Arslan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya kasko sigortalı olan müvekkiline ait aracın trafik kazası sonucu uğradığı hasarın talebe rağmen tazmin edilmediğini ileri sürerek, (3.250.000.000) liranın hasar ihbar tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, poliçe genel şartlarının A-5.8 md uyarınca taşıtın mekanik, elektronik ve elektronik donanımda oluşan arızaların ve hasarların sigorta güvencesi dışında
olduğunu, sigortalı aracın teleskobunda oluşan hasarın da bu Kapsamda bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, hasara ilişkin belgelere, ekspertiz ve bilirkişi raporuna dayanılarak, oluşan hasarın poliçe genel şartların I.A.a maddesi uyarınca sigorta güvencesi kapsamında olduğu aksi yöndeki davalı savunmasının doğrulanmadığı, istenebilecek alacağın (2.918.321.325) TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava kasko sigorta tazminatı istemine ilişkindir. Mahkemece, hukukçu bilirkişi görüşüne dayanılarak davalı şirkete kasko sigortalı olan davacıya ait araçta oluşan hasarın sigorta güvencesi içinde kaldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu, teknik yönden kasko sigorta genel şartlarının A.5.7 maddesinin değerlendirilmesi açısından yeterli değildir. Nitekim, davalı vekili de 10.4.1999 tarihli dilekçesinde bilirkişi raporuna bu yönden itiraz etmiştir. Davalı tarafın bu savunması üzerinde durularak, İTÜ Makina Fakültesi öğretim Üyeleri arasından seçilecek uzman bir bilirkişiden sigortalı aracın hidrolik kaldırıcısının (teleskop) bakımsızlık veya arıza sonucu kırılıp kırılmadığı konusunda görüş alınıp, bu hususun teknik yönden kesin biçimde açığa kavuşturularak sonucuna göre, rizikonun kasko sigorta poliçesi güvencesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi gerekirken, değinilen konuda teknik uzmanlığa sahip olmayan bilirkişi görüşü ile yetinilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı sigorta vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, taraf vekilleri gelmediğinden duruşma vekillik ücreti takdirine yer olmadığına, 21.12.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.