 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1999/6470
Karar No: 1999/9066
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki Aydıncık Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 10.6.1999 tarih ve 1997/25-92 sayılı kararın Yargıtayincelemesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 9.11.1999 günde davacı avukatı Y... ile davalı avukatı N... gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karar bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Harun Kara tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, davalı şirkete nakliyat rizikolarına karşı sigortalı Komatsu marka yükleyicinin 29.12.1996 tarihinde meydana gelen kazada uçuruma yuvarlanarak hasarlandığını, hurda değerinden bakiye kalan 6 milyar lira sigorta tazminatının davalı tarafından ödenmediğini ileri sürerek, bu meblağın %65 reeskont faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, poliçenin olay tarihinden sonra düzenlendiğinden geçersiz olduğunu, sigorta priminin tahsil edilmediğini, olayın iddia edilen zaman ve şekilde meydana gelmediğini, başka bir araç ile çarpışma olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere, bilirkişi raporuna nazaran, poliçenin 28.12.1999 tarihinde düzenlenerek 63.000.000 TL ilk priminin de tahsil edildiği hernekadar olayın daha önce ve 27.12.1996 tarihinde meydana geldiği savunulmuş ise de, olay tarihinin 29.12.1999 olduğuna ilişkin jandarma yetkililerince tutulan zabıt tutanağının aksinin kanıtlanamadığı gibi, olayın bu tarihte meydana geldiğinin tanık anlatımları ile de doğrulandığı, rizikonunun teminat harici kaldığı savunmasının geçerli deliller ile kanıtlanamadığı, bu itibarla tesbit edilen zarardan davalının sorumlu olduğu gerekçesi ile, davanın kabulüne, (6.000.000.000) TL tazminatın dava tarihinden yürütülecek reeskont oranında temerrüt faizi (%65 oranını geçmemek üzere) ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve toplanan deliller ile davacı tarafın Adana'daki bir sigorta şirketi acentesine 27.12.1996 tarihinde başvurarak bu acenta aracılığı ile davalı sigorta şirketinin sözleşme yapmaya yetkili İstanbul'daki acentesine başvurarak sigorta teklifini iletildiği ve faks metninden sonra poliçeye telifnamenin 27.12.1996 tarihinden verildiği de dercedilmek suretiyle poliçenin 28.12.1996 tarihinde düzenlendiği prim miktarının peşin esasına göre poliçede belirlendiği sözleşmeyi yapan acentenin makbuz örneğinden primin tamamını rizikodan önce tahsil edildiği ve nihayet bu pirimin davalı sigortacının kasasına girdiği de belirlenmiş olması karşısında TTK'nun 1295/4 ve aynı yasanın 1312 maddesi hükmü karşısında davalı sigorta vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 214.630.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 65.000.000 lira temyiz duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine 11.11.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.