Taraflar arasındaki davanın Mersin Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 30.04.1999 tarih ve 1998/68 -1999/220 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalı şirket tarafından taşınan ve dava dışı T. Pazarlama AŞ.'ne ait pirinç emtiasının müvekkili şirket tarafından nakliyat sigortasının yapıldığını, yükün alıcısına teslim edilmediğini sigorta bedeli 939.600.000.- lira'nın 04.11.1996 tarihinde sigortalıya ödendiğini beyanla bu miktarın ödeme tarihinden itibaren reeskont oranında faizi ile birlikte davalıdan tahsilini dava ve talep etmiştir.

Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin taşıyıcılık sıfatı bulunmadığını, ayrıca davanın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda gerek sevk irsaliyesi ve gerekse davalı şirketin Cumhuriyet Savcılığı'na yaptığı suç duyurusu dilekçesinden taşıyıcı olduğu anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 939.600.000.- lira'nın ödeme tarihinden itibaren temerrüt faizi ile davalı şirketten tahsiline, diğer davalılar hakkındaki davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.

Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalının alt taşıyıcı olarak seçtiği taşıyıcı, taşıma konusu emtiayı alıcısına teslim etmeyerek zimmetine geçirdiğine göre, olayda zamanaşımı süresinin TTK.'nun 767.maddesinin 1.fıkrasına göre değil, aynı maddenin 5.fıkrasına göre ve dolayısıyla genel hükümlere göre 10 yıllık zamanaşımına tabi bulunduğunun kabul edilmesi gerekmesine göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA. aşağıda yazılı bakiye 25.025.600.- lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972