 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/623
Karar no: 1999/3424
Tarih: 29.04.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 1.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 15.10.1998 tarih ve 1997/11-1998/1116 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında "evimiz sigorta poliçesi" adında sigorta sözleşmesi yapıldığını ve müvekkiline ait ev eşyalarının 100.000 DM ile teminat altına alındığını, müvekkilinin evine hırsız girip, birçok menkul eşyayı çaldığını, davalıya noterden ihtar çekildiğini ancak davalının oluş şekli itibariyle hırsızlığın gerçek olamayacağı gerekçesiyle sigorta tazminatının ödenmediğini ileri sürerek, fazlaya ait hakları saklı kalmak kaydıyla 80.000 DM menkuller değeri 5.500 USD doları, 5000 DM ve 100.000.000 TL de paranın çalındığını ancak şimdilik eşyaların değeri olan 77.480 DM nin aynen yada ödeme günündeki resmi kur üzerinden hesaplanacak TL karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, hasar ihbarını takiben yaptırılan ekspertiz ve araştırmalar sonucu hırsızlık olayının oluş şekli itibariyle gerçekleşme ihtimalinin çok zor olduğu, gerçekleşse bile sigorta kapsamında olmadığının, tazminatın fahiş olduğunun tesbit edildiğini, zira; evin 2 sokağın kesiştiği yerde olup, eşyaların taşınması için kamyon gerektiğini ancak kimsenin olayı görmediğini, kapıcının yöneticiye haber vermeden karakola gittiğini ve kapıcının beyanından başka beyan olmadığını ayrıca eve bahçe katındaki kapının panjuru açılarak kapı camı kırılıp, kapının arkasındaki anahtar ile kapı açılıp içeriye girildiğini olayın sigorta kapsamında olmadığını, anahtarla içeriye girildiğini, davacının kusuru olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, keşif, tanık beyanı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından bahçeye çıkış kapısındaki pancurun emniyet amacıyla yapıldığının kabulü gerektiği, davacının korumasız bırakılmayan evindeki hırsızlığın pancurun zorla açılması ve sonra camın kırılması şeklinde olduğu ve bu tür hırsızlığın poliçedeki kırma kapsamına girdiği ve sigorta teminatına dahil bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 65.492 DM nin BK.nun 83. maddesi gereğince tahsil anındaki TL karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA. aşağıda yazılı bakiye 122.098.000- lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29.04.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.