Taraflar arasındaki davanın Beyoğlu 1.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 13.4.1999 tarih ve 1998/680-1999/134 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davalılar vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 14.12.1999 günde davacı avukatı M... ile davalı avukatı S... temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karar bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Harun Kara tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, taraflar arasındaki 17/18 nisan 1986 tarihli sözleşmeden kaynaklanan ihtilafların halli için anılan sözleşmenin 4.maddesi gereğince tahkim mahkemesi olarak, paris Uluslar arası Ticaret Odası tahkim mahkemesine başvurulduğunu tahkim mahkemesinin 26 Temmuz 1998 tarih ve ICC Arbitration No:9298/CK Zürih sayılı olarak nihai kararının verdiğini ve bu karara göre, davacının elinde bulundurduğu S... TURİZM hisselerini S... HOLDİNG'E teslim etmesi karşılığında 1.671.617.64 DM ile 10 Haziran 1994 tarihinden ödemenin fiilen yapılacağı tarihe kadar geçecek süre için yıllık %10.5 oranındaki faiz tutarının masraflarla birlikte davalılar tarafından davacıya ödenmesi gerektiğini, davalıların borçlarını ödememeleri nedeniyle yabancı hakem kararının tenfizinin isteme zorunluluğu doğduğunu ileri sürerek, kesinleşmiş kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalılar vekili cevabında, yabancı hakem kararının kamu düzenine ve MÖHUK 45/b ve 1958 tarihli Yabancı Hakem Kararlarının Tenfizi Hakkındaki Newyork Anlaşması'na aykırı olduğunu, hakem kararının verilen yetkiyi aşar nitelikte olduğunu, taraflar arasındaki sözleşmede açıkça Türkiye Cumhuriyeti Kanunlarının uygulanacağının öngörüldüğü halde usul hukuku yönünden Türk Hukukunun uygulanmadığını, maddi hukukunda yanlış uygulandığını hakem kararının 6 aylık sürede devredilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece iddia ve savunmaya, dosya münderecatına nazaran taraflar arasındaki 17/80 Nisan 1986 tarihli sözleşmeden kaynaklanan ihtilafların kamu düzenine aykırı olmadığının ve hakemde görülmesi gerektiğinin önce görülen mahkemenin 1997/38-307 sayılı dava dosyası ile belirlendiği, ancak, tahkim süresinin uzatılması talebinin 1997/673-714 sayılı karar ile reddedilmiş olup, bu kararın da temyiz edilmeden kesinleştiği, taraflar arasındaki uyuşmazlık, yabancı hakem kararının tenfizi şartlarının bulunup bulunmadığı noktasında toplandığı, olayda Ülkemizin de taraf olduğu Newyork Sözleşmesi hükümlerinin de gözönünde tutulması gerektiği, taraflar arasındaki sözleşmenin IV maddesinde tahkim şartının düzenlendiği, her ne kadar 111/4 maddesinde "Anlaşma, Türkiye Cumhuriyeti Kanunlarına uygun olarak idare edilecek ve yorumlanacaktır" hükmü bulunmakta ise de, bu hükmün kendisinden gelen tahkim şartını kapsamadığı, bu hususun tahkim şartında yer alan ifadelerden anlaşıldığı, uyuşmazlığın tahkim yoluyla çözülmesi mümkün hallerden olduğu, bu itibarla hakem kararının gerek Newyork Sözleşmesi'nin V ve gerekse MÖHUK 45.maddesinde sayılan hallere aykırılık göstermediği, tenfiz şartlarının gerçekleştiği sonucuna varılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.

Karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalılar tarafından getirtilen itirazların, daha önce aynı mahkemenin 1997/38-307 sayılı ve 17-18 Nisan 1986 tarihli sözleşmeden kaynaklanan uyuşmazlıkların tahkim yoluyla görülmeyeceğinin tespitine ilişkin ve yine tarafların aynı olan davada ileri sürülmüş ve mahkeme kararında irdelenmiş olması ve esasen tenfizi isteminin tahkime konu uyuşmazlığın, davalılardan S... Turizm Yatırım İşl.A.Ş.ne ait hisse senetlerinin geri alınması karşısında ödenecek bedelden kaynaklanmakta olduğunun anlaşılması karşısında davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, duruşmada vekil ile temsil olunan davacı yararına taktir olunan 65.000.000 TL vekillik ücretinin davalılardan tahsili ile davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8.351.635.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına 23.12.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972