 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/5835
Karar No : 1999/7830
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 3.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 8.12.1998 tarih ve 1996/879-1998/1399 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili; müvekkilinin "DUŞAKABİN" İntermart Markası ile duş kabinleri ürettiğini, davalının "DUŞAKABİN" markası ile ürettiği düş kabinleri hem marka hemde ürünler bakımından çok benzerlik ve iltibas taşıdığını, bu durumun mahkeme aracılığıyla tesbitinin yapıldığını, davalının adına tescilli olan "ABC DUŞ" yerine "DUŞAKABİN" markasının öne çıkarıp kullanması nedeniyle 556 sayılı KHK.nin 9.ve 61.maddelerinin ihlali sonucu oluşan haksız rekabetin TTK. 58/b-c maddesi uyarınca men'ine, taklit malların imhasına, kararın ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının eşya adı haline gelmiş marka olarak tescili ve korunması mümkün olmayan "DUŞAKABİN" kelimesini tekeline katmak istediğini, Türk Patent Enstitüsü'nün "Duşakabin, Duşkabin, Banyokabin; Banyoyo Kabin Us" gibi markaların tescilini KHK.nin 7/c maddesi uyarınca reddettiğini, marka olarak korunması mümkün olmayan bir hakkın TTK.hükümlerince korunmasının istenmesinin kötüniyet olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından uyuşmazlığın duş ve küvet kabinlerinden kullanılan "DUŞAKABİN" sözcüğünün 556 sayılı KHK.ve TTK. Haksız rekabete ilişkin hükümlerinden yararlanıp yararlanmayacağı noktasında toplandığı, 556 sayılı KHK.nin 7/c ve d bendlerinde belirtilen özellikleri taşıyan sözcüklerin marka olarak tescil edilemeyeceği Atatürk Dil ve Tarih Yüksek Kurulu'nunda Türkçe'de "DUŞAKABİN" diye sözcüğün olmadığı, bu özelliğin zayıf olduğu, davacının bu nedenle "DUŞ KABİNİ" "DUŞ İÇİN KABİN, DUŞ VE KABİN" gibi sözcüklerin başkaları tarafından kullanımına engel olamıyacağı, yeterli ayırt edici özelliğe sahib olmadığı ve marka olarak kabul edilemiyeceği zorunlu ve jenerik sözcüklerden oluştuğu, bu nedenlerle haksız rekabetten de bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, 1.370.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 14.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.