DAVA : Taraflar arasındaki davanın İzmir Asliye 2.Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 13.4.1999 tarih ve 1998/1912- 1999/334 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili; müvekkilin kooperatif üyesi iken ihraç edildiğini, ihraç kararının iptali için açılan davanın kabul edilip kesinleşmesine rağmen davalı kooperatifin 7.4.1994 tarihli genel kuruluna çağrılmadığını, hazurun cetveline adının yazılmadığını, genel kurulda müvekkil aleyhine kararlar alındığını ileri sürerek genel kurul kararlarının iptali de müvekkilin borçlu olmadığının tesbitine, kura da isabet eden dairenin adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 7.4.1994 tarihli genel kurulda alınan geçmişe yönelik olarak %10 gecikme faizi tahsiline ilişkin kararın iptaline, davacının 188.326.917 TL borçlu olmadığının tesbitine, taşınmazın davacı adına tesciline karar verilmiş olup, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizce karar bozulmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre; genel kurul kararının iptali isteminin reddine, davacının kooperatife olan 189.300.000 TL borcunu mahkeme veznesine depo ettiğinden konutun davacı adına tapuya tesciline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-27.4.1994 tarihli genel kurulda "kooperatif borçlarını zamanında ödemeyen ortaklardan temerrüde düştükleri tarihten itibaren aylık %10 gecikme faizi " alınacağı kararlaştırılmış olup, dairemizin 21.1.1998 tarihli kararında, genel kurulda alınan bu kararın iptal edilmedikçe geçerli olacağı benimsenmiştir.

Mahkemece davacının borcu saptanırken aidat borcunun ödendiği tarihe kadar olan faiz borcu bulunmuş ve bu miktarın depo edilmesine karar verilmiştir. Yanlar arasındaki uyuşmazlığın konusu, 21.1.1998 tarihli bozma kararının ikinci bendinde yazıldığı gibi, davacının borcunun ne şekilde saptanacağı noktasında toplandığı anlaşılmaktadır. Davacı, kooperatife 8.8.1984 tarihinde ortak olarak girmiş ve birçok kez ortaklıktan ihraç edilmiş ve ihraç kararları mahkemece iptal edilerek davacının ortak olduğunun tesbitine karar verilmiştir. Davacı kooperatife ortak olduğu 8.8.1984 tarihinden 31.12.1990 tarihine kadar kooperatife 2.170.000 TL ödemede bulunmuş ve kooperatifin isteği üzerine 23.8.1994 tarihinde 55.530.000 TL ödemede bulunmuştur.

Davacının genel kurulca alınan karar uyarınca ana para ve buna yürütülecek faiz bakımından temerrüde düştüğü tartışmasız bulunmaktadır.

Dairemizin kökleşen uygulamasına göre, ortak 1163 sayılı Kanunu'nun 3476 sayılı kanunla değişikliğinden önce ihraç edilmiş olması halinde, o tarihte yürürlükte bulunan kanun hükümlerinin uygulanacağı açık ve seçiktir. Bu durumda 3476 sayılı kanundan önceki ihraçlarda ortağın üyelik durumu askıda sayılmış ve bu süre içinde aidatlarını ve buna ilişkin faiz ve benzeri yükümlülükleri bulunmadığı kabul edilmiştir. ( Y.11.HD.16.11.1993 Esas no:2980, K.7508 ) 3476 sayılı kanunun kabulünden sonraki ihraçlarda ise ortağın ihraç edildiği dönemde oluşan ana para ve faizlerden de sorumlu olacağı 1163 sayılı kanunun 16/son maddesinde açıkça kabul edilmiştir.

Bu ilkeler doğrultusunda mahkemece yapılacak iş, davacının ihraç tarihleri dikkate alınarak sorumlu tutulabileceği ana para ve faizin hesabının yaptırılmasından ibarettir. Davacı ortağın ödemiş olduğu miktarların ödeme tarihleri gözönüne alınarak buna göre toptan fiyat endeksi artış ortalama rakamları başka bir deyişle eskalasyon oranı dikkate alınarak ödenen aidatlar ve tahakkuku gereken faizler varsa bunların toplamının depo kararı verilme tarihine ( Bilirkişi incelemesi yapılan tarihe ) göre bilirkişi aracılığı ile bulunması ve ödemelerini düzenle yapan ortakların da ödedikleri miktarlar aynı yöntemle eskalasyona tabi tutularak depo kararı tarihine göre hesaplanması ve ortaya çıkan aidat ve faiz toplamlarının karşılaştırılması ve davacının ana para ve faiz olarak eksik ödemesi varsa bu yöntemle saptanması ve hasıl olacak sonucu dairesinde bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ( 2 ) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972