Taraflar arasındaki davanın İzmir 8.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 15.03.1999 tarih ve 1998/436 -1999/241 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalı sigorta şirketine zorunlu trafik poliçesi ile sigortalı aracın müvekkiline ait araçla çarpışması sonucu müvekkiline ait araçta hasar meydana geldiğini, olayda davalı araç sürücüsünün % 100 oranında kusurlu olduğunu ileri sürerek, hasar bedeli olan 225.963.370.- lira'nın reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, ekspertizce hesaplanan bedelin davacı tarafından kabul edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, yaptırılan bilirkişi incelemesinde, olayda davalıya sigortalı araç sürücüsünün %100 oranında kusurlu olduğu, hasar bedelinin 222.200.000.- lira olarak belirlendiği raporun hüküm kurmaya yeterli bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 222.200.000.- lira'nın 23.02.1998 tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-Ancak, davalı sigorta şirketine zorunlu trafik sigortası ile sigortalı kazaya karışan aracın ticari vasfı olmamasına göre, onun hukuki sorumluluğunu yüklenen davalı sigorta aleyhine hükmedilen tazminata yasal faiz yürütülmek gerekirken, reeskont oranında faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, HUMK.'nun 438/7'nci maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte yazılı nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte yazılı nedenlerle hükmü fıkrasındaki "reeskont" ibaresinin çıkartılarak yerine "yasal" ibaresinin eklenmesine, hükmün değiştirilmiş ve düzeltilmiş bu hali ile ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 04.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972