Taraflar arasındaki davanın Marmaris Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 3.7.1997 tarih ve 1992/254-1997/385 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla Bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkil ile davalı arasında 13.2.1992 tarihli yat kiralama sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereğince davalıya ait yatın 27.4.1992 ile 1.11.1992 tarihleri arasında 180.000.000 lira bedelle müvekkile kiralandığını, ödemelerin kısmen malzeme alınması, bakiyesinin de karşılıklı iyiniyete göre ödeneceğinin kararlaştırıldığını müvekkilce malzeme, motor ve boya parası olarak 27.210.000 liranın ödendiğini, yatın 27.4.1992 tarihinde eksiksiz olarak müvekkile teslim edilmediğini, bu durumda müvekkilin sözleşme bedelinin 2 katı cezai şart alacağı bulunduğunu, sözleşmenin feshi nedeniyle davalıya ödenen 7.210.000 liranın dahi iadesi gerektiğini ileri sürerek; toplam 387.210.000 liranın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili; davacının sözleşme gereğince üstlendiği edimleri yerine getirmediğini, sözleşmenin başlangıç tarihinde yatın hazır edilmesi için yapması gereken bir kısım ödemeleri yapmadığını, kendi edimlerini yerine getirmeyen davacının sözleşmenin feshinde haksız olduğunu bu nedenle cezai şart istenemeyeceğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre; davalı tarafından kiraya verilen yatın yeni yapılması nedeniyle gerekli masrafların davacı tarafça ödenmesi gerektiği, ancak 27.210.000 lira dışında ödeme yapılmaması nedeniyle yatın hazır hale getirilemediği kira bedelinin 180.000.000 lira olarak belirlendiği, ödeme koşullarının sözleşmede karşılıklı iyiniyetle bağlandığı yatın hazır hale getirilmesi için davacının davalıya yardımcı olmadığı ve iyiniyet çerçevesinde hareket etmediği, sözleşmenin feshinde davalının kusurunun bulunmadığı, davacının ancak ödediği 27.210.00ü lirayı isteme hakkı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve BK. 81. maddesi uyarınca karşılıklı edimleri içeren sözleşmelerde akdin ifasını talep eden kimsenin önce kendi borcunu ifa etmiş veya ifasını teklif etmiş olması gerekmesine, davacının da peşin ödemeden sonra ifası gerekli malzeme bedellini ödememiş olup, alacaklı temerrüdüne düşmüş bulunmasına göre, davacının temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacının vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA. l.370.000-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 20.09.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972