 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/5642
Karar no: 1999/7484
Tarih: 04.10.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Ankara 11.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 4.2.1999 tarih ve 1998/1190-1999/91 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili,davalılardan Y. Finansal Kiralama Şirketinin maliki bulunduğu iş makinasının müvekkili şirkete zorunlu mali mesuliyet poliçesi ile sigortalı olduğunu, aracın diğer davalının yönetiminde iken kazaya karıştığı ve kaza nedeniyle 3.kişiye hasar bedelinin ödendiğini ancak daha sonra aracı kullananın yeterli ehliyete sahip olmadığının anlaşıldığını ileri sürerek.71.780.000 liranın davalılardan rücuan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili kazaya karışan aracın 2.9.1997 tarihli finansal kiralama sözleşmesi ile diğer davalıya kiralandığını bu nedenle müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunmuş, diğer davalı duruşmaya katılmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, davanın işleten sıfatından kaynaklanmayıp, davacı ile davalı şirket arasındaki sigorta sözleşmesinden kaynaklandığı, sigorta sözleşmesinde yetersiz ehliyetle araç kullanmanın teminat dışı bırakıldığı, davalılar arasında sorumluluğun kiracıya ait olduğuna dair hükmün davacıyı bağlamayacağı, poliçe Genel şartlarının 3.maddesi uyarınca, meydana gelen hasarın teminat dışı kaldığının saptandığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 75.780.000 liranın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, 2.585.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 04.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.