 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no:1999/5568
Karar no:1999/7460
T:04.10.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki davanın Ankara 4.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 14.4.1999 tarih ve 1998/642--1999/160 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet S... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin işlettiği Vilayetler Evi'nin hesaplarının davalı banka şubesinde olduğunu, şirket tarafından işletme müdürü Doğan Ç...'ye 5.000.000 liraya kadar harcamalar için çek keşide etme yetkisi verildiğini, muhasebeci Mustafa Y...'ın ise hiçbir yetkisi olmadığı halde davalı bankadan limiti aşan miktarlarda çek keşide etmek ve yetkisiz tahsilat, virman ve repo yapmak suretiyle zararlandırıldığını, davalı bankanın işlemlerinde kusurlu olup, sorumluluğu bulunduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla 2.500.000.000 liranın ödendiği tarihlerden itibaren reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili husumetin işlemi yapan şubeye yöneltilebileceğini, işlem tarihleri itibarıyla zamanaşımı süresinin dolduğunu, işlemlerde müvekkilinin kusur ve sorumluluğu olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı banka şubesinden sahte imza ile çek keşide edilmeksizin işletme müdürünün yetki limiti olan 5.000.000 lirayı aşan çekler ile ilgili tediyelerden davalı bankanın sorumlu bulunduğu, davacı zararının (598.864.742) lira olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine Dairemizin 1998/123 E. 1998/1580 K. sayılı ilamıyla "... mahkemece hüküm altına alınan miktarın, davacı şirketin borçları için harcanıp, harcanmadığının araştırılması ve sonucuna göre karar verilmesi" gerektiği gerekçesiyle bozulması üzerine, bozmaya uyularak yapılan yeniden yargılama sonunda, davalının sorumlu bulunduğu miktar olarak tespit edilen (598.864.742) lira içerisinde davacı harcamalarında kul1anılmış bir miktar bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile (598.864.742) liranın dava tarihinden itibaren işleyecek %64
değişen oranlarda reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davalı banka şubesindeki davacı hesabından 5.000.000 liraya kadar çek tanzim etme yetkisi açılarak çekilen paranın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, ilgili hesaptan yetki limiti aşılarak çekilen paranın (598.864.742) lira olduğu belirlendikten sonra bozma ilamımız doğrultusunda anılan paranın davacı şirket borçları için harcanmadığının saptandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davalı bankaca, davaya konu hesaba ilişkin her ay muntazaman gönderilen ve davacı şirket belgeleri arasında yer alan ekstre ve dekontlara davacı tarafça herhangi bir itirazda bulunulmadığı, davacının denetim görevini gereği gibi yapmadığı ileri sürülerek bizzat davacının kendisinin zarara neden olduğu ileri sürüldüğüne göre, somut olayda davacının iyi eleman istihdam etmemesi, denetim görevini gereği gibi yapmaması vb. nedenlerden ötürü zararın oluşumunda müterafik kusurunun bulunup bulunmadığı saptanmadan, yetersiz inceleme sonucu yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi yanlış olmuş ve kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 4.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.