 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/5384
Karar No : 1999/7217
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Samsun 3. Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 19.3.1999 tarih ve 1997/192-1999/129 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosayı için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı vekili, müvekkillerinin ortak miras bırakanı R...'in davalı sigorta şirketine zorunlu trafik poliçesi ile sigortalı kamyonun çarpması sonucu öldüğünü, olayda davalı araç sürücüsünün 8/8 oranında kusurlu olduğunu, davalı sigorta şirketinin sorumluluk limiti 400.000.000 lira olduğu halde, 200.000.000 lira ödemeyi teklif ettiğini oysa, poliçe tarihinden sonra artan poliçe limiti ile davanın sorumlu olduğunu ileri sürerek 400.000.000 liranın 20.8.1996 tarihinden itibaren işleyen reeskont oranında faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, poliçe limitlerinin 200.000.000 lira ile sınırlı olduğunu, olaydan sonraki poliçe limiti artışının bu kazaya uygulanamayacağını savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, davacıların murisinin ölümüne neden olan 05 FD 041 plaka sayılı aracın davalı sigorta şirketine 200.000.000 limitle sigortalı olduğu, sigorta limitinin sonradan 400.000.000 liraya çıkartıldığının sabit olduğu, sigorta limiti olaydan sonra artırıldığına göre, somut olaya uygulanmasının söz konusu olamayacağı, bu durumda davacının isteyebileceği miktarın 200.000.000 lira olduğu gerekçesiyle, 200.000.000 lira olduğu gerekçesiyle 200.000.000 liranın 11.4.1997 tarihinden itibaren davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar etmişlerdir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
1- Dava, zorunlu trafik sigorta poliçesinden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkindir.
Uyuşmazlık, poliçe düzenlendikten sonra sigorta süresi devam ederken yeni çıkan tarifede limitlerin yükseltilmesi halinde sigortacının sorumlu olduğu miktarın hangi tarife değeri üzerinden alacağın noktasında toplanmıştır.
Poliçe limitinin artması halinde, sigorta ettiren poliçe limitini yeni tarifeye göre artırmak ve zeyilname olmakla zorunlu tutulmuştur. Ancak sigorta ettirenin bu yasal zorunluluğu yerine getirmemesi kazadan zarar gören 3. Kişilerin aleyhine yorumlanamaz ve bu durumda sigortacı 3. Kişiye karşı kaza tarihinden geçerli olan yeni tarifedeki değerle (limitle) sorumludur.
Somut olayda poliçe 11.4.1996 tarihinde 200.000.000 lira üzerinden düzenlenmiş, poliçe limiti 7.5.1996 tarihinde yürürlüğe giren tarife ile 400.000.000 liraya çıkartılmış, kazanın ise 20.8.1996 tarihinden olduğu konusunda bir uyuşmazlık yoktur. Bu halde mahkemece, yeni tarifedeki poliçe limiti (400.000.000) lira üzerinden hüküm verilmek gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmak gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bu nedenle kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, bozma şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına karar verilmek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, (2) nolu bette yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ödedikleri temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27.9.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.